Welkom op de website van Denktank60+Noord
Verhalen over verlies en veerkracht Evelien van Veen Nabestaanden over verder leven na het alles veranderende verlies van een dierbare.
Sommige mensen zeggen dat het verdriet om een overleden geliefde nooit slijt. Anderen zeggen: ‘Misschien ben je met een dode dierbare wel meer bezig dan met een levende. Hoe voelt rouwen en hoe doe je dat? Journalist Evelien van Veen maakt invoelbaar hoe het is als iemand van wie je houdt overlijdt én hoe je ondanks alles overeind blijft. Want ook al zal er altijd een ‘voor’ en een ‘na’ blijven, er is leven na de dood. Zoals een van de geïnterviewden, die allebei zijn kinderen verloor, zegt: ‘Ik kan het wel van de daken schreeuwen: je hebt meer veerkracht dan je denkt.’ Die ene die er niet meer is is een verzameling interviews over rouw die voelbaar maken dat er leven is na de dood, ook als dat leven nooit meer hetzelfde is.
Anjo: ‘in dit boek vind je 52 interviews met mensen die een naaste hebben verloren. Dat kan een heel nabij familielid zijn, maar ook een collega, minnaar, vriend of vriendin zijn. De interviews zijn eerder gepubliceerd in De Volkskrant en voor dit boek is er een uitgebreide inleiding van de journalist Evelien van Veen en een voorwoord van Manu Keirse aan toegevoegd. Keirse is emeritus hoogleraar van de faculteit geneeskunde aan de KU Leuven. Hij schreef meerdere boeken over verlies, rouw en verdriet. Deze toegevoegde teksten zijn waardevol en zetten de interviews in een kader, maken er voor de lezer een soort gids van door de ‘vreemde wereld van verdriet’. Verdriet is niet te meten of te wegen, het is zo erg als het is voor degene die het treft. Van Veen: Manu Keirse zegt dat je moet luisteren. En als je goed geluisterd hebt, moet je weer luisteren. En als je weer geluisterd hebt, dan raad ik je aan: probeer nog eens te luisteren, omdat mensen in de rouw zo weinig de kans krijgen om hun verhaal te vertellen. Niemand durft het onderwerp aan te raken. En dat durfde Van Veen wel, ze zag het als haar taak en ze richtte samen met de geïnterviewden in heldere bewoordingen en monumentje voor de overledene op. Keirse: ‘je kunt zulk verdriet niet verwerken, je kunt het wel overleven’. De 52 ervaringsdeskundigen vertellen hoe. Een boek om te lezen als je die ene verloren bent, ook een mooi cadeau voor mensen in rouw.’
Titel: Die ene die er niet meer is
Auteur: Evelien van Veen Uitgever: Ambo-Anthos
ISBN: 9789026371073
Prijs: € 23,99
Wies Verbeek Nederland telt op dit moment 2,29 miljoen zestigers. Meer dan ooit tevoren. De meesten zijn actief, fit, ondernemend én rebels. Driekwart van hen wordt ouder dan tachtig. Er kan ook nog zoveel: een nieuwe carrière, een nieuwe liefde, opnieuw studeren of juist genieten van het feit dat het allemaal niet meer hoeft. De kunst is om er alles uit te halen wat erin zit. Op de vele mogelijke vragen die daarbij komen kijken, geeft dit handboek antwoord.
Journalist Wies Verbeek, zelf net zestig geworden, sprak tientallen wetenschappers en deskundigen en dompelde zich onder in de vakliteratuur om antwoord te geven op vragen als: Welke gezondheidschecks zou ik moeten doen vanaf mijn zestigste? Wat zijn de beste datingsites voor zestigers? Valt er nog iets te doen aan dat libidoverlies, en wat is de grootste financiële fout die zestigers maken?
“Een boek dat de Gouden Jaren (met een roestig randje) geweldig behandelt. Kopen, zestigers!” - Kluun (61)
Anjo: ‘Als tachtiger een boek voor (aankomende) zestigers bespreken is best lastig. Het maakt zeker uit of je aan het begin van deze periode in je leven staat of daar al ver in gevorderd bent. Allereerst: het is zonder meer winst te noemen dat dit boek er is. Het is echt een handboek dat de vragen behandelt waarmee je als zestiger in spe – wat eerder of later mag ook - mee kunt zitten. Wies Verbeek weet waar ze het over heeft. Ze is grondig te werk gegaan en heeft alle soorten informatiemateriaal geraadpleegd en gesprekken gehad met deskundigen En ze verantwoordt haar informatie per vraag in de bibliografie, zodat je je daar desgewenst verder in kunt verdiepen. De 93 vragen zijn de echte vragen. Verbeek behandelt ze in12 rubrieken: van ‘familie en relatie’, ‘ouder worden, ‘werk’, ‘wonen’ tot ‘seks en hormonen’.
Danka Stuijver - In de zorg doen we soms te veel, soms te weinig, en opvallend vaak niet dát wat het hardst nodig is. Hoe komt dat? Na een weekenddienst ziet huisarts Danka Stuijver een oude, kwetsbare vrouw, urenlang wachtend op de spoedeisende hulp. Ze wacht niet op een diagnose, maar op een plek, want niemand wil haar opnemen – ze is een ‘hete aardappel’ in een vastgelopen systeem. Dit confronterende moment vormt het begin van Stuijvers zoektocht naar de drijfveren, dilemma’s en krachten die onze gezondheidszorg beheersen.
In Dit kost ons de zorg onthult ze de kloof tussen idealen en werkelijkheid. Met scherpe observaties en praktijkvoorbeelden laat ze zien hoe economische prikkels, maatschappelijke verwachtingen en politieke vaagheid een systeem hebben gevormd dat steeds minder draait om gezondheid, en steeds meer om productie, controle en verdienmodellen. Geen aanklacht, maar een oproep tot reflectie en dialoog: waarom doen we wat we doen in een steeds verder uit balans geraakt systeem? Met illustraties van Marc-Jan Janssen, gynaecoloog en cartoonist.
Anjo: ‘Een boek dat de vinger op een groot aantal zere plekken in de zorg legt. Er is niet één probleem op te lossen, maar een veelheid aan ongelijksoortige, tegenstrijdige opgaven. Met meer zorgaanbod in de thuiszorg wordt het gemakkelijker, maar blijven marktwerking, private equity en wachtlijsten vragen oproepen.
Erik Scherder Artificiële Intelligentie (AI) is een wereldwijde hype. Maar is het goed voor je hersenen? En voor je lijf? Nee! Erik Scherder noemt AI daarom Afnemende Intelligentie. We zitten massaal voor een scherm, worden mentaal en fysiek steeds minder uitgedaagd – en we genieten ervan! We zijn liever lui dan moe. Moet dat niet andersom? Moeten we niet juist moeite blijven doen? Het antwoord is volmondig ja! Is het tij nog te keren? Van de oermens hebben we geleerd om efficiënt te zijn: eerst een plan maken, dan jagen, en daarna eten en uitrusten. Het leven draaide om efficiëntie en snelheid. Dat zit nog altijd in ons DNA. Maar voedsel wordt nu tot in de keuken bezorgd. Is dat efficiënt? En moeten we daarvan bijkomen? Absoluut niet! Hoe minder we hoeven te doen, hoe beter. Of niet? Erik Scherder zet ons op zijn unieke manier aan het denken. In zijn bekende, aanstekelijke en energieke stijl bespreekt hij de meest recente onderzoeken in zijn vakgebied.
Anjo: ‘Die titel alleen al: dit boek is een echte Scherder! Goed onderbouwd en van allerlei voorbeelden, schema’s en een literatuurlijst voorzien, betoogt hij dat bewegen, actief blijven met je hoofd en je lijf goed voor je is. Weg met sta-op-stoelen, de E-bike, kant-en-klaarmaaltijden en nog meer handigs dat ons eigenlijk alleen maar lui maakt. AI hoort daar ook bij. Weg van schermen en hulpjes die ons het (denk)werk uit handen nemen.
Christel van Dyck – Lieve Blancquart Wat betekent het om 60+ te zijn? Hoe kijk je op die leeftijd terug op je leven en op de persoon die je geworden bent? Ga je verder met je professionele leven verder of ga je een stap terug te zetten? En hoe luid klinkt je stem nog in de huidige maatschappij? Allemaal vragen die Christel Van Dyck zichzelf stelde. Ze besloot ze te toetsen bij 12 bekende generatiegenoten. Onder meer Petra De Sutter, Dirk De Wachter, Linda De Win, Christine Mussche en Bart Moeyaert laten in hun ziel kijken. Leeftijdsgenote Lieve Blancquaert zorgt voor stralende, zinderende portretten en geeft zichzelf ook bloot bij Christel. Christel Van Dyck was 35 jaar lang een vertrouwde radiostem in België. Voor Radio2 maakte zij programma’s zoals De Rotonde, waarin ze diepgaande gesprekken voerde. Zij is geboeid door de keuzes die mensen maken in hun leven. Lieve Blancquaert is fotograaf en documentairemaker, bekend voor haar persoonlijke, warme portretten.
Anjo: ’60 en wat nu? Is 60 worden meer een kantelpunt dan 30, 40 of 50 bijvoorbeeld? Dwingender? Ook als je leeftijd niet zo belangrijk vindt, herinneren anderen je er immers wel aan.
Marjon Bolwijn Een uniek gezelschap rasoptimisten: zo zou je de 100-jarigen in Levenslessen van 100-jarigen kunnen noemen. Hun positieve instelling heeft hen vaak door moeilijke tijden geholpen, en zorgde ervoor dat ze met een open blik naar de toekomst keken. In haar gesprekken met 100-jarigen vielen Volkskrant-journalist Marjon Bolwijn een paar dingen op die kenmerkend zijn voor hun uitzonderlijke vitaliteit. Zo woont tweederde nog zelfstandig, gebruikt een meerderheid een smartphone, computer of tablet, rijdt één op de tien nog auto en stappen er drie regelmatig op de fiets. Eén eeuweling breekt zelfs nog wereldrecords schoolslag en borstcrawl.
De levensverhalen van 100-jarigen in dit boek bieden een boeiende kijk op een eeuw geschiedenis door de ogen van onze oudste medeburgers. Of ze nu op hun 16e voor dwangarbeid op de trein werden gezet naar een vreemd land, na de oorlog naar Canada vertrokken, waar het flink ploeteren was om een nieuw bestaan op te bouwen, of als 8-jarige al voor een gezin met twaalf kinderen moesten koken: ze zijn er allemaal 100 jaar mee geworden.
Anjo: ‘We kunnen er maar geen genoeg van krijgen, van de interviews van eeuwelingen die wekelijks in de Volkskrant verschijnen. En in dit tweede deel van Levenslessen vinden we er weer 40.
Over de dood en alles er omheen Katharina von der Gathen – Anke Kuhl
'Een tuintje op je buik' is een informatief en kleurrijk boek over de dood, voor nieuwsgierige kinderen. Hoe voelt het om te sterven? Doet het pijn? Wat gebeurt er precies met het lichaam? En waarom is onsterfelijk zijn zo fijn nog niet? 'Een tuintje op je buik' laat uitgebreid zien wat de dood allemaal met zich meebrengt. Van bijzondere rituelen en opmerkelijke sterfgevallen tot de ervaringen van een begraafplaatstuinman en nog veel meer. Met een mix van objectiviteit, warmte, ernst en verlossende grappen behandelen Katharina von der Gathen en Anke Kuhl een existentieel onderwerp.. 'Een tuintje op je buik' is een een hulpmiddel om met je kinderen over de dood te praten. Vertaald door Esther Ottens.
Anjo: ‘Er groeit een tuintje op je buik nadat je dood en begraven bent en er bloemen op je graf zijn gezet. Op de voorkant van dit boek groeien er radijsjes. Dat ...