Details

Gepubliceerd: 22 juli 2021

Hits: 144

Joost Prinsen

De buurvrouw: ‘Komt je huis te koop?’
De dochters: ‘Natuurlijk wist jij dat niet pap. Je was er nooit.’
De rouwmeneer: ‘Sorry dat ik onverwacht nog even binnenval.’
De dames: ‘Je hebt mijn telefoonnummer, toch?’
Emma: ‘De volgende keer neem ik een stoerdere man.’
Ik: ‘Ik kuste de grond waarop je liep!’
De Koning van de Nacht: ‘Denk je echt dat alles om Emma draaide?’
In Na Emma doet Joost Prinsen verslag van de twaalf maanden na de dood van zijn vrouw.

Anjo: ”Joost Prinsen in ‘De tien geboden’ in TROUW: ‘…Ik heb het hele verhaal gebruikt, met mailwisseling en al, en ik heb het nergens opgesmukt, taalfouten niet gecorrigeerd, mijn verdriet en mijn ergernis laten zien. Het kan alleen op die manier, vind ik, anders moet je zo’n soort boek niet schrijven.’ En zo is het. Zijn vrouw Emma is overleden, in het ziekenhuis. Een paar weken daarvoor houden Joost en zijn beide dochters krijgsraad: wie gaat wat doen als ze overleden is? ‘Na Emma’ is een ontroerend, eerlijk boek over het eerste jaar nadat de vrouw met wie Joost Prinsen 50 jaar samen was, is overleden. Dan gaat het natuurlijk ook over rouw. Iets waartegen je je blijkt te kunnen wapenen. Als hij keurig aangekondigd komt, lukt het. Niet als hij je onverwacht in de flank raakt. Dan ben je weerloos. Er was een jaar voor nodig om daar achter te komen. Juist als hij het niet verwacht, krijgt hij het nog regelmatig te kwaad. Juist omdat Prinsen niets uit de weg gaat, is het een eerlijk boek. Wat had anders gemoeten, die laatste dagen in het ziekenhuis? Hoe had hij dat dan moeten aanpakken? De lezer loopt een jaar mee en herkent gevoelens, stelt vragen aan zichzelf en – dat doe ik – stelt vast dat dit boek waardevoller is dan een boek over rouwverwerking.”

Titel: Na Emma
Auteur: Joost Prinsen
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
ISBN: 9789038810546
Prijs: € 17,50

Details

Gepubliceerd: 23 juni 2021

Hits: 305

Hedy d’Ancona

Niet te ontkennen, in de huidige samenleving is jong in en oud out. De aanpak van de corona-epidemie omhelsde die visie door ouderen meteen te bestempelen als kwetsbaar en knuffelhongerig. Een woud van treurwilgen dat je moet beschermen tegen uitsterven. Jongeren moesten hun school en studie, hun sociale bestaan, inleveren om oma en opa in leven te houden.
Hedy d’Ancona, politica en activiste voor vrouwenrechten, kreeg genoeg van die stereotypering van zichzelf en haar leeftijdsgenoten.
Tijd voor een tegengeluid. In Vrolijk verval relativeert ze het zieligheidsstempel en bekritiseert ze de zachte uitsluiting. Van de angstaanjagendheid van de ouderdom blijft weinig over in deze grappige en scherpe observaties van hun dagelijks leven.

Anjo: ‘’ ‘Verheug je op je oude dag en als je hem bereikt heb je de plicht er iets van te maken.’ Zegt d’Ancona. Plicht en verantwoordelijkheid, discipline ook! Werkdrift en ambitie, worden genoemd. Ouderenemancipatie! Tussen alle vrolijkheid, ontdekte ik een lijn in dit boekje. Een heel serieuze ondertoon, die je best een aanklacht zou kunnen noemen, tegen de samenleving, maar ook tegen onszelf: wij ouderen worden niet op voet van gelijkheid behandeld, maar met fluwelen handschoentjes naar het randje geduwd tot onze wankele pootjes het niet meer kunnen houden en we eroverheen vallen. Maar wat stellen we daar tegenover. D’Ancona: ‘tijdens die valpartij hoor ik lotgenoten roepen: Doe jij nog wat?‘ Hè? Hoezo, denk ik dan? Waarom zouden we niet gewoon meedoen, ambities waarmaken? Niet achteroverleunen, je talenten, ervaringskennis en onbedwingbare lust om de wereld te veranderen en beter te maken nooit met pensioen laten gaan. Verval? Natuurlijk, maar geen enkele reden om bij de pakken neer te zitten! Een heerlijk boekje met cursiefjes, columns en prachtige illustraties. Een ideaal cadeautje, ook voor onszelf!”

Titel: Vrolijk verval
Auteur: Hedy d’Ancona
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
ISBN: 978908810638
Prijs: € 12,50

Details

Gepubliceerd: 07 juni 2021

Hits: 196

Paul van Vliet

Bijna iedere dag wandelt Paul van Vliet langs de zee bij het Noorderstrand van Scheveningen. De meeste verhalen in dit bijzondere boek zijn daar ontstaan. Daarbij kon hij niet alleen putten uit het rijke verleden van een indrukwekkende en ruim zestigjarige theatercarrière, maar ook uit de herinneringen en ervaringen van onderweg, zwervend en spelend door Nederland en Vlaanderen. In ontroerende fragmenten beschrijft hij zijn veelbewogen jeugd en de eerste jaren van zijn leven, van het oude Haagse huis van zijn overgrootmoeder, waar hij werd geboren, tot en met zijn studententijd in Leiden. Wat bleef er over van al die ontmoetingen, van al die conferences waar hij zijn ziel en zaligheid in legde? Hoe ziet het leven eruit als je het podium hebt verlaten en de ouderdom op het toneel verschijnt? Van Vliet is er de man niet naar om op de dood te gaan zitten wachten. Hij vertelt en begint van voren af aan. Heimwee naar morgen laat zich lezen als een schitterend zelfportret in verhalen.

Anjo: ‘Heimwee naar morgen’ is een heerlijk boek. Voor in de trein, voor op vakantie of als je geen zin hebt in ingewikkelde teksten. Echt genieten! Van de bijzondere, beeldende manier van schrijven: associatief, authentiek en humoristisch, met een ondertoon van melancholie. Herkenbaar van de conferences en toch ook weer niet alleen daarvan. Vooral ook van wat er daaraan voorafging of wat er op volgde. Zo speelde Van Vliet in Hoogeveen en liep hij daarna de stad in en wat er daar toen in de discotheek gebeurde … een machteloze moedeloosheid zakte in zijn benen. Oud zijn, oud worden is natuurlijk ook een thema; Van Vliet is intussen 86 jaar. Het boek eindigt met Bergen op Zoom, waar een try out voor een nieuw programma volledig door het ijs zakte. Die nacht schreef hij de tekst die hem voortaan heeft behoed voor desastreuze overmoedigheid. De tekst eindigt zo:

Er is geen tijd meer voor zoveel
Waarvoor nog tijd voldoende leek
Die tijd is op
Die tijd is om
Die is voorbij
Die tijd verstreek.
De tijd van dromen is voorbij
Er is geen tijd meer voor respijt
De vrije tijd is niet meer vrij
Er is geen tijd meer
Het is tijd!

Titel: Heimwee naar morgen
Auteur: Paul van Vliet
Uitgever: Balans
ISBN: 9789463821599
Prijs: € 19,99

Details

Gepubliceerd: 25 mei 2021

Hits: 308

Wat iedereen kan weten en regelen omtrent het levenseinde - Betty Meyboom-de Jong

De dood hoort bij het leven. Toch is denken en praten over het levenseinde voor veel mensen taboe. Ze bewaren het onderwerp voor later, of regelen alleen hun nalatenschap. Zelden leggen ze hun eigen wensen vast. Terwijl het voor henzelf, maar ook voor hun naasten een hele opluchting zou zijn als wensen en voorkeuren uitgesproken en vastgelegd zouden zijn. Daarom adviseert Betty Meyboom – de auteur van dit mooie boekje – ons om de elke jaar de dag na onze verjaardag te reserveren om na te denken over het levenseinde als onderdeel van onze uitburgering.

Betty Meyboom (1939) was samen met haar man ruim 20 jaar huisarts in Opeinde (Friesland); daarna werkte ze bij de huisartsopleiding in Groningen; in 1990 werd ze hoogleraar Huisartsgeneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na haar pensioen was ze onder meer voorzitter van het Nationaal Programma Ouderenzorg van ZonMw.

Bij haar lezingen over vitaal en zinvol ouder worden, kwamen er nooit vragen over het levenseinde. In de wandelgangen deste meer. Dat motiveerde haar om een boekje te gaan schrijven, een heel praktisch ‘voorlichtingsboek’, waarmee iedereen aan de hand van een checklist kan nagaan of hij is voorbereid.

Het werd een prachtig, compleet boekje. Een handleiding waarin je alles vindt wat je nodig hebt: informatie, uitleg, checklists met voorbeelden, veel tips. Deskundig, up to date en praktisch. Met mooie illustraties. Alles wat in de laatste levensfase een rol zou kunnen spelen krijgt een plaats. Voor wie nog meer informatie wil hebben is er een literatuurlijst en zijn er websites opgenomen. Een aanrader voor wie ook de stap gaat zetten en gaat uitburgeren.

Titel: Uitburgeren

Auteur: Betty Meyboom-De Jong

Uitgeverij: Sunenz, Drachten

ISBN/EAN: 9789090343310

Bestelwijze: www.sunenz.nl/boek-uitburgeren

Prijs: 10 euro (inclusief verzendkosten); voor wie het ophaalt bij Sûnenz in Drachten is het 7 euro

Details

Gepubliceerd: 13 april 2021

Hits: 301

Wat de dood je kan leren over het leven - Annemarie Haverkamp

'Het nu is het enige wat ik heb.' Ismaël Lotz (43)
'Ik nam me voor elke dag een lievelingsdag te laten zijn.' Geneviève Verberk (58)
'Als ik niet ziek was geworden had ik nooit met deze passie geleefd.' Jip Schreibers (25)

Wat doe je als je nog maar kort te leven hebt? Annemarie Haverkamp interviewde twee jaar lang mensen die binnen afzienbare tijd zouden komen te overlijden. Ze vroeg naar hun angsten, hun dromen, hun plannen en het onvermijdelijke einde. Gesprekken die aanvankelijk over de dood leken te gaan, zeiden uiteindelijk veel meer over het leven. Wie nog maar beperkt de tijd heeft, begrijpt waar het echt om draait.
Haverkamp sprak ook met diverse deskundigen over doodgaan en verdriet. Ze leerde hoe belangrijk het is te blijven luisteren naar mensen in de rouw.

Anjo: “Een boek met ruim 70 korte verhalen van mensen die nog maar kort te leven hebben; volwassen mensen van allerlei leeftijden, elk met hun eigen (ziekte)geschiedenis, hun unieke kijk op sterven, de dood en op het leven. De verhalen worden afgewisseld door interviews met deskundigen: een anatoom, geestelijk verzorger, uitvaartverzorger, rouwdeskundige en de longarts Sander de Hosson. Een boek dat inzicht geeft in de levens van mensen met een beperkt perspectief. Als dromen van het Noorderlicht willen zien teruggebracht worden tot nog eenmaal een weekendje kamperen net over de grens met België. Als je alles voor het laatst gaat doen of juist plannen maakt en een leukedingenkalender maakt. Intenser gaan leven, genieten in het klein, koesteren van wat je gehad hebt. Allemaal lessen voor lezers, om over na te denken en je te realiseren dat ze ook toe te passen zijn als de dood je niet op de hielen zit. Dit is geen boek om van kaft tot kaft in een keer uit te gaan lezen. Veel te veel. Het is dan ook geen gewoon ‘leesboek’, maar vraagt erom dat je je in de beschreven mensen verdiept, hun inzichten probeert te begrijpen of juist niet. Waarom zoveel korte teksten? Elk gesprek bestaat uit een fotopagina en tweeëneenhalve pagina tekst. Waarom niet veel minder gesprekken, maar uitgebreidere interviews, met meer context? Dit boek heeft het euvel dat een boek met verzamelde columns ook heeft: als je ze achter elkaar zet, is hun impact kleiner. Een mogelijkheid die mij bevallen is: lees af en toe één of twee gesprekken, niet meer. “

Titel: Ik heb geleefd
Auteur: Annemarie Haverkamp
ISBN: 9789048856145
Uitgever: Lebowski
Prijs: € 22,99

Details

Gepubliceerd: 02 april 2021

Hits: 267

Selma Lagerlöf en Bette Westera

‘De wonderbare reis van Nils Holgersson’ is inmiddels niet meer weg te denken uit de kindercanon, een echte klassieker van de hand van de Zweedse Selma Lagerlöf. Nils leidt een heel gewoon leven op een boerderij in Zweden, maar op een dag verandert alles. Dan wordt Nils per ongeluk halsoverkop meegevoerd door een groep ganzen op een duizelingwekkend avontuur door heel Zweden. Zo begint zijn wonderbare reis. ‘De wonderbare reis van Nils Holgersson’ is een geliefde klassieker. Bette Westera maakte een sprankelende hertaling, spannend en leesbaar voor een hele nieuwe generatie. Haar hertaling werd door Martijn van der Linden voorzien van prachtige, schilderachtige illustraties.

Anjo: ’Beter laat dan nooit, dacht ik toen ik aan Nils Holgersson’ begon. Had ik het maar eerder gedaan, wat een prachtig boek! Het meer dan 100 jaar oude (uit 1906/1907) boek, dat in vele talen is vertaald, verfilmd en is bewerkt tot tekenfilmseries, is opnieuw verteld door niemand minder dan Bette Westera en uitgegeven met illustraties van Martijn van der Linden. Het gaat over een jongetje dat zijn ouders hoofdbrekens bezorgt, omdat hij lelijk doet tegen dieren en mensen en lui is; kortom hij wilde niet deugen. Zelfs ganzenhoeder zou niets voor hem zijn. ‘Heeft hij wel een hart?’, vragen zijn ouders zich af. Voor straf tovert een kabouter hem klein, hij is nu zelf in een kabouter veranderd. Hij is niet alleen klein, maar hij kan nu ook de dieren verstaan. Als hij plotseling op de rug van de tamme gans Mårten belandt, is dat het begin van zijn avontuurlijke, spannende reis over 25 verschillende Zweedse landschappen, die er allemaal verschillend uitzien en eigen inwoners en tradities hebben. Daaraan kun je zien dat het boek oorspronkelijk bedoeld was als aardrijkskundeboek. Lagerlöf zou een leuk en leerzaam boek over Zweden schrijven. Het boek begint dan ook met een handleiding en met tips om de Zweedse namen goed uit te spreken. Dat helpt bij het (voor)lezen. De nieuwe ‘Nils’ is voorzien van geweldige illustraties van Martijn van der Linden. Voor wie zich afvraagt of Nils een kabouter blijft: bij zijn thuiskomst heeft zijn moeder rimpels en is zijn vader grijs en is hij weer gewoon groot; Nils is voor altijd een vriend van de dieren. Een boek voor jong en oud(er). Om zelf te lezen, maar ook een fantastisch voorleesboek.

Titel: De wonderbare reis van Nils Holgersson
Auteur: Selma Lagerlöf en Bette Westera
ISBN: 9789025772239
Uitgever: Gottmer Kinderboeken
Prijs: €25,99

Details

Gepubliceerd: 02 april 2021

Hits: 207

Sjoerd Kuyper & Sylvia Weve

Meneer Droste is nachtwaker van het Kinderboekenmuseum maar gaat binnenkort met pensioen. Hij weet dat het afscheid hem zwaar gaat vallen het liefst wil hij in het museum blijven zoals al die schrijvers en tekenaars die daar met hun boeken en schetsen en manuscripten en portretten voor eeuwig een plek hebben gevonden. En dus besluit meneer Droste een boek te schrijven. Maar schrijven is een stuk moeilijker dan hij dacht. Zijn kleinzoon Tiuri kent zijn diepste wens en besluit dat er een boek over meneer Droste geschreven moet worden!

Anjo: “Op de verlanglijst voor de negende verjaardag van Tiuri staan zijn grote wensen, zoals ‘een zusje dat ook 9 is’ ,’dat oma weer leeft, ‘geen plastic meer in de oceanen’ en … ‘een nacht met opa in het museum’. Een rijtje onvervulbare wensen, maar een nachtje museum zou moeten kunnen. En dat gebeurt. Het wordt een geweldige nacht, waarin Tiuri alles mocht zien. Opa bekent dat hij had geprobeerd een kinderboek te schrijven, maar dat het mislukt was, ook de tekeningen die hij erbij had gemaakt. Allemaal flauwekul, vind hij. Opa en Tiuri bedachten dat het eigenlijk veel beter was om iemand in een boek te zijn dat de schrijver van het boek. De volgende morgen maakt hij alvast de verlanglijst voor zijn tiende verjaardag. Eén wens was anders dan de wensen voor zijn negende verjaardag: ‘dat een schrijver een boek over opa schrijft.’ Ze vonden een uitgever en een schrijver en Tiuri maakte opnieuw een wensenlijst, maar dan met de zeven dingen die hij in het boek wilde hebben over opa. Maar wat stond er eigenlijk in het boek dat opa mislukt vond?

Een heerlijk boek over boeken, schrijvers, de band tussen opa en kleinzoon en het Droste-effect natuurlijk. Met mooie vondsten, waardoor het boek spanend blijft. De illustraties van Sylvia Weve zijn kunstwerkjes op zich. Om in te lijsten! Voorbeeldig uitgevoerd ook. Echt een boek om voor te lezen en samen van te genieten.”

Titel: Meneer Droste van het Kinderboekenmuseum
Auteur: Sjoerd Kuyper 
ISBN: 9789089673404
Uitgever: Hoogland & Van Klaveren
Prijs: €19,90

Details

Gepubliceerd: 02 april 2021

Hits: 315

De wijsheid van de tweede levenshelft - Frits de Lange

Frits de Lange biedt in ‘Eindelijk volwassen’ een even tegendraads als inspirerend verhaal over ouder worden.
‘Ik wil met dit boek een voorstel doen voor een ander script voor de tweede levenshelft, dat je helpt om er zin in te krijgen.’ Geloof je in het ideaal van de leeftijdsloze oudere? Of zie je ouderdom vooral als verval? Waar het eerste beeld een illusie verkoopt, is het tweede een domper. Frits de Lange geeft een eigenwijs derde scenario: de wijze oudere. In de tweede levenshelft leren we onszelf beter kennen en relativeren. Dat helpt je om met meer compassie naar de wereld te kijken, je in te spannen voor toekomstige generaties en minder bang te zijn om te sterven.

Anjo: “in gesprek over ouder worden met zorgprofessionals kreeg ik vaak te horen dat het een fase van vooral verlies en verval was. Van telkens minder en moeizamer. Ik vroeg me af waar dan de uitdaging zat, de winst tegenover het verlies. Mijn winst. Op zoek daarnaar leverde dat uiteindelijk een lijstje op waarmee ik aan de slag ging. Gaandeweg kwam ik echter steeds vaker de ‘trap des ouderdoms’ met de tweede levenshelft als een onaantrekkelijke, letterlijk donkere fase. Bij ouderen zelf, maar zeker ook bij 65-minners, beleidsmakers en zorgprofessionals bijvoorbeeld. Geen wonder dat 65-minners angstvallig vasthouden aan forever young en andere uitstelstrategieën. Oud en afhankelijk zijn is voor dummies. Het leven begint bij zestig, of zelfs nog later, en is natuurlijk één groot feest, tot en met het uiteindelijk voor iedereen onvermijdelijke afscheid aan toe: ‘succesfull ageing’. Volgens De Lange is gezond ouder worden een goed streven, maar hij verbindt dat met wijsheid: wijs worden om jezelf minder in het middelpunt te plaatsen. Dat heeft uitleg nodig, omdat oud in combinatie met wijs niet altijd een gelukkig paar oplevert. Niet bij iedereen komt wijsheid immers met de jaren. Maar we kunnen wel in wijsheid groeien. ‘Ek mis myzelf steeds minder’ – deze zin van de Zuid-Afrikaanse dichteres Elisabeth Eybers blijkt essentieel: jezelf niet meer zo belangrijk vinden, maar je opgenomen weten in een groter geheel. Wijsheid is dan: zelfkennis die uitmondt in relativering van het ego. De ultieme zelfrealisatie vindt plaats als je jezelf zo goed leert kennen dat je de gerichtheid op jezelf kwijtraakt en je durft toe te vertrouwen aan een geheel dat groter en sterker is dan jezelf. De Lange neemt ons aan de hand van de filosofie en de gerontologie en ook de Bijbel, poëzie en mystiek mee op een zoektocht naar wat wijsheid is. Een eigen weg, waarbij voor hemzelf het doel nog niet bereikt is. Zo gaat iedereen zijn eigen eigenwijze weg. Voor mij zijn de inzichten die De Lange hiervoor biedt, heel behulpzaam. Een boek om zelf te lezen, maar vooral ook om met anderen te bespreken, ervaringen uit te wisselen en van elkaar te leren. Ook om, zoals De Lange het zelf zegt: met meer compassie naar de wereld te kijken, je in te spannen voor toekomstige generaties en minder bang te zijn om te sterven. “

Titel: Eindelijk Volwassen
Auteur: Frits de Lange
ISBN: 9789025907853
Uitgever: Ten Have
Prijs: € 20,99

Details

Gepubliceerd: 08 februari 2021

Hits: 240

Hoe lees je poëzie   Ellen Deckwitz

Mensen deinzen vaak achteruit als ze het woord poëzie horen: te moeilijk, niks voor mij. Maar het is wél iets voor jou. Ellen Deckwitz legt uit waarom, biedt een helpende hand en neemt je mee langs de vele ontroerende, dramatische, ronduit hilarische en verbeeldingsrijke paden die de poëzie rijk is. Dit gaat niet over grasmaaien is poëzie voor dummy’s, een heerlijk boek dat niet alleen over lezen, maar ook over leven gaat. Ellen Deckwitz (1982) brengt haar poëzie over de hele wereld ten gehore, schrijft voor NRC Handelsblad en maakt met Joost de Vries de veelbesproken literaire podcast Boeken FM. Ze won een huifkar vol prijzen, gaf les over de dichtkunst op de Rijksuniversiteit Groningen en in Het Klokhuis en is een graag geziene gast bij diverse televisieprogramma’s. Van haar hand verschenen onder andere Olijven moet je leren lezen en de bekroonde bundel Hogere natuurkunde.

Anjo: “Gedichten zijn overal: op straat, op gebouwen, in liedjes en films. Ze kunnen je raken, je een leven lang bijblijven, worden getatoeëerd op armen of krijgen miljoenen likes op Instagram. Er zijn gedichtenroutes om te wandelen en te fietsen en toch staan gedichtenbundels zelden in de boekentoptien. Ik had me voorgenomen om vaker gedichten te gaan lezen, had zelfs een lijstje met dichters klaarliggen. Misschien zaten de tekstverklaringen van vroeger op de middelbare school wel in de weg; ik vond vaak wat anders dan de leraar als hij vroeg naar ‘de bedoeling achter de tekst’. Dat doet Deckwitz niet. Ze wijst aan, geeft tips, brengt je op een aanstekelijke manier op nieuwe gedachten, omdat gedichten – zoals zij het zegt - je een extra paar ogen geeft en het geweldig is om het gevoel te hebben dat wat je leest speciaal voor jou geschreven is. ‘Gedichten als reddingslijnen, alleen al door de wetenschap dat je niet de enige bent. Stukjes wrakhout om even te kunnen dobberen en bij te komen van het donker dat je omringt.’ Een fijn, persoonlijk en aanstekelijk boek dat ook nog eens prachtig is vormgegeven.”

Titel: Dit gaat niet over grasmaaien
Auteur: Elle Deckwitz
ISBN: 9789083095318
Uitgever: Pluim
Prijs: €19.99

Details

Gepubliceerd: 08 februari 2021

Hits: 246

Sjoerd Kuyper en Annemarie van Haeringen

Momenteel zijn er wereldwijd 80.000.000 mensen op de vlucht. Bij zulke verbijsterende cijfers verdwijnen de gezichten achter de getallen .In zijn gedicht 'Mensen met koffers' schetste Sjoerd Kuyper het gevoel van ontheemding van deze vluchtelingen. Annemarie van Haeringen maakte twaalf portretten bij de tekst en gaf de mensen weer een gezicht.

Anjo: “Niet zo gek dat het gedicht uit dit boek mij bekend voorkwam. Het komt uit de bundel ‘Alleen mijn verhalen naam ik mee’(1998) van Kuyper. In ‘Mensen met koffers’ zijn mensen met hun hele hebben en houden in een koffer, op de vlucht. Ze gaan over de wereld, van oorlog naar vrede, van honger naar brood … Op elke dubbele pagina van het boek staat een regel van het gedicht en een portret. Op het eerste schutblad zijn er veel koffers en maar een zwemvest te zien, op het laatste schutblad maar een koffer en veel zwemvesten. Aan het einde van de tocht is een reddingsvest het enige dat is overgebleven. Het boek vertelt vooral een geschilderd verhaal, het verhaal van vluchtelingen uit verschillende landen, met angstige of starende gezichten. Tegen een achtergrond vol vlekken en krassen die Annemarie van Haeringen tekende: mensen van Aziatische, Afrikaanse afkomst – zwart tegen een donkerblauwe achtergrond, zodat alleen de ogen goed zichtbaar zijn - , met een Jodenster, een hoofddoek, een lichte of een donkere huid. Mensen op zoek op zoek naar een plek, met de dood in de ogen of nog een sprankje hoop? Een aangrijpend boek, waarbij het gedicht en de tekeningen samen het verhaal vertellen. Een boek voor mensen van alle leeftijden vanaf een jaar of 8. Mooi om in de klas of met kleinkinderen te bekijken en te bespreken. Een schrijnend onderwerp dat op een indrukwekkende manier in beeld is gebracht.”

Titel: Mensen met koffers
Auteur: Sjoerd Kuyper en Annemarie van Haeringen
ISBN: 9789089673374
Uitgever: Hoogland & Van Klaveren
Prijs: € 17,50

Details

Gepubliceerd: 29 januari 2021

Hits: 253

Liefdevol en geestig portret van een (on)alledaags vrouwenleven in de twintigste eeuw
Sander Donkers

'Een trap boent men van boven naar beneden, anders maak je met je knieën de net verrichte arbeid ongedaan. In de tijd dat de traptreden moesten drogen nam Tante Jo dan het bushokje voor de deur even mee'

Johanna Adriana Roelofs, 'Tante Jo', werd geboren in 1909, kort nadat de tram elektrisch werd. Ze groeide op in het vooroorlogse Rotterdam in een familie met zeven kinderen, maar zou nooit in de gelegenheid komen zelf een gezin te stichten. En er liep wel meer niet zoals ze het gehoopt had.
Als eind jaren zestig in Amsterdam haar achterneef Sander wordt geboren, neemt haar leven een onverwachte wending. Terwijl Sanders ouders de veranderende tijdgeest in het 'magies centrum' omarmen, ontfermt zij zich over hem en maakt elk weekend in huize Donkers de boel aan kant. Daadkrachtig, eigengereid, maar ook ietwat wereldvreemd bewoog zij zich door het leven, immer met een poetsdoek in de hand.
Tante Jo is een klein monument voor een verdwenen menstype.

Anjo: “Het moet zo gegaan zijn: Sander Donkers kreeg zoveel reacties op zijn mini-columns over zijn tante Jo - 150 woorden op de voorpagina van De Volkskrant – dat hij besloot er een boek van te maken. Terecht! De miniatuurtjes zijn uitgebreid met tekst en foto’s. De zoektocht bleek een doos van Pandora met herinneringen, nieuwe feiten, anekdotes en de familiegeschiedenis. Hij vond zelfs een cassettebandje waarop tante Jo samen met hem te horen is. 25 jaar na haar overlijden schrijft hij een monument voor tante Jo en schetst daarbij ook een goed beeld van de tijd van toen, van een bijzonder vrouwenleven in de vorige eeuw. Jo overleed op haar negenentachtigste, in het ziekenhuis, ‘In een halfleeg uitvaartcentrum, nadat de stem van Marco Borsato was verstomd, sprak ik een paar dagen later woorden die tekort schoten’. Nog altijd bakt hij aardappeltjes in haar pan, half roomboter, half Croma. Het moet bruisen. ‘Voor de rest is het lastig te zeggen hoe mensen voortbestaan, behalve dat het soms in alles is.’    

Ik had ook een Jo, geen tante, maar onze ‘werkster’. Ze kwam bij ons schoonmaken en vertelde tussen het poetsen door de meest onwaarschijnlijke verhalen over haar gezin en familie. Voor mij onwaarschijnlijk, maar ze waren echt gebeurd. Jo had een zwaar leven, was klein behuisd, arm, ze had een gezin en er waren altijd problemen; van alles liep mis. Voor mij was ze een soort zonnetje. Ik keek uit naar haar komst en verhalen en later werd ze een soort bondgenoot. Een lieverd die ook een monument verdient. Zou het aan de naam Johanna liggen? ‘Tante Jo’ is een prachtig boekje. Goed, beeldend geschreven en mooi uitgevoerd.“

Titel: Tante Jo
Auteur: Sander Donkers
ISBN: 9789048859139
Uitgever: Lebowski
Prijs: € 15,00