- U bevindt zich hier:
-
Home
- Boeken
Aanraders van Anjo Geluk
- Details
- Hits: 64
Het laatste geheime dagboek van Hendrik Groen, 90 jaar - Hendrik Groen
Vanwege de sluiting van het verzorgingshuis in Amsterdam-Noord is Hendrik Groen overgeplaatst naar Bergen aan Zee. De Oud-Maar-Niet-Dood-club is uit elkaar gevallen. Af en toe is er een Omanido-reünie waarbij het ouderwets gezellig wordt en de drank ruimhartig vloeit, maar verder is er niet veel meer om naar uit te kijken. Hendrik moet constateren dat de tijd niet meer zo mild voor hem is: hij wordt steeds vergeetachtiger en begint het overzicht te verliezen. Dat levert het nodige gestuntel op. Hij besluit opnieuw een dagboek bij te gaan houden in een poging weer wat meer grip op de werkelijkheid te krijgen. En anders kan hij er in ieder geval nog eens nalezen wat hij allemaal vergeten is.
Het leven wordt er niet aangenamer op als ook in Bergen aan Zee het coronavirus alles op zijn kop zet. En helaas is er geen Evert meer om er foute grappen over te maken, al doet de voorheen zo brave Hendrik zijn best om zijn vriend hierin te evenaren. Gelukkig heeft hij nog drie trouwe vrienden over om hem op het rechte pad te houden: Leonie (88), Frida (10) en Juffrouw Jansen (4). Samen met deze bondgenoten sleept Hendrik zich opgewekt naar de eindstreep.
Anjo: ”Allereerst: Ik mis Hendrik zelf op de cover! De 89-jarige Hendrik Groen begint aan een dagboek om zijn toenemende vergeetachtigheid te beteugelen. Achter de opgewektheid op weg naar het einde eist de ouderdom zijn tol. Kan hij vergissingen en vergeten afspraken in het begin nog wel met een grapje goed maken, gaandeweg weten de mensen om hem heen dat er te vaak dingen mis gaan en ook de huisarts heeft de diagnose gesteld: dementie. Hij bereidt zich voor op later: zoekt een plek voor Juffrouw Jansen, de hond die hij van zijn vriend Evert kreeg, gaat alvast kijken op de gesloten afdeling van het verpleeghuis en zoekt een plek uit op de begraafplaats, in de buurt van Evert. Dankzij een nieuwe puzzelvriend, zijn vriendin Leonie, Frida, zijn vriendinnetje dat hem opa noemt, oude Omanido-makkers en de medewerkers uit het huis waar hij woont, lukt het hem aanvankelijk nog best goed om op de been te blijven. Leonie helpt hem met zijn dagboek, totdat zelfs zij zijn gekrabbel niet meer kan lezen en zij het schrijven overneemt. Zijn wereld wordt kleiner - intussen is hij 90 -, hij heeft het vaker over zijn overleden vrouw en Aafke, hun dochtertje dan op 4-jarige leeftijd is overleden. In 2015, toen hij opnieuw besloot aan een dagboek te beginnen, schreef hij dat hij dat de ledigheid van het bestaan in een verzorgingshuis niet bijdraagt aan het dagelijks geluk: ‘Alles wordt voor je geregeld. Nadenken is niet nodig. Je kunt het leven net als vla naar binnen lepelen, alle klontjes zijn eruit. Hap, slik, weg.’ Hendrik heeft er zelf alles aan gedaan om dat niet te laten gebeuren! Dit dagboek is weer een echte ‘Hendrik Groen’. En zijn laatste!”
Titel: Opgewekt naar de eindstreep
Auteur: Hendrik Groen
ISBN: 9789029094139
Uitgever: Meulenhoff
Prijs: € 20,-
- Details
- Hits: 57
Cees van de Berg
Frietje is zo'n meisje dat wil zorgen voor alle verloren dieren die ze aantreft: zwerfhonden, verdwaalde schildpadden… en een oude man die met zijn pantoffels aan midden op het fietspad staat en niet meer weet wie hij is.
Frietje noemt de man "meneer Fritz' en neemt hem mee naar huis. Daar weten haar ouders niet goed wat ze met de situatie aan moeten. De politie wordt erbij gehaald, de zorg wordt ingeschakeld. En voorlopig mag meneer Fritz even blijven logeren, want om hem nou de nacht door te laten brengen in een cel is ook zo wat…
Frietje is vastberaden om uit te zoeken wie meneer Fritz is. Haar pogingen om hem zijn geheugen terug te laten vinden, leveren vrolijke situaties op – maar makkelijk gaat het niet.
Anjo: “Het omslag alleen al: het affiche met meneer Fritz – pijp in zijn borstzakje – erop, de oude heer die Frietje gevonden heeft. Wie is hem kwijt? Meer informatie bij restaurant Kip, Friet & Kaviaar dat van haar ouders is en waar meneer Fritz tijdelijk woont. Hij is gevonden, maar wordt hij ook gevonden door de mensen die hem kwijt zijn? De huisarts stelt vast dat meneer Fritz lijdt aan een vorm van retrograde amnesie: hij is zijn geheugen kwijt van voor het moment dat het geheugenverlies begon. Frietje – eigenlijk heet ze Frida – gaat met hem op zoek naar aanknopingspunten met zijn verleden. Zou hij misschien ruimtevaartgeleerde zijn, of …? Tijdens de zoektocht beleven ze allerlei avonturen, zijn er hilarische situaties en raakt meneer Fritz ook weer de weg kwijt. Mooi zijn de dialogen tussen Frietje en meneer Fritz, die haar opa had kunnen zijn; er ontstaat een bijzondere band tussen hen. De natuurlijk bondgenootschap die je vaak aantreft tussen kinderen en oudere mensen.
‘Gevonden’ is een heerlijk, mooi uitgegeven boek. Om zelf van te genieten, een prachtig cadeau en geweldig om voor te lezen. “
Titel: Gevonden
Auteur: Cees van der Berg
ISBN: 9789047712831
Uitgever: Lemniscaat
Prijs: € 14,95; hardcover
- Details
- Hits: 200
Jannetje Koelewijn
De ouders van Jannetje Koelewijn zijn op sterven na dood als ze hun intrek nemen in het Bartholomeus Gasthuis, bij haar om de hoek. Maar daar bloeien ze weer op en zes jaar lang ziet ze hen bijna dagelijks. Ze bezoekt hun oude dominee, vergezelt hen naar de dokter, rijdt met ze naar Friesland om een opvouwbare scootmobiel te kopen en boekt tickets voor de trein naar Parijs. Ondertussen blijft ze naar hen kijken. Gaat er achter de tragedie van hun mislukte huwelijk een liefdesgeschiedenis schuil? Waarom floreerde de een zo bij het gereformeerde geloof en werd de ander erdoor verpletterd?
In meesterlijk getroffen scènes weet Jannetje Koelewijn twee levens te vangen: van haar vader die als potentaat over zijn gezin regeerde en van haar moeder die is vergeten dat ze was gescheiden. Fresia's voor mevrouw Brak is een ontroerend en beklemmend portret van een generatie die in volle vaart de sociale ladder beklom, en toont de worsteling die volgt wanneer uiteindelijk, onherroepelijk, de afdaling wordt ingezet.
Anjo: Als vanzelf las ik het boek als de 75-jarige, die van alles herkent in Jannetje’s vader en als dochter van een moeder die ook verdwaalde in haar hoofd. Enerzijds dat je voor je kinderen probeert te verbergen dat het hier en daar niet meer vanzelf gaat, je wilt niet weten dat je gevallen bent. Je bent eigenwijs en wilt de achteruitgang (nog) niet onder ogen zien. Anderzijds de zorgen om ouders die echt oud worden en voor wie je je hart vasthoudt, alleen al omdat ze gevaarlijke dingen doen. Koelewijn gaat op zoek naar de geschiedenis van haar gescheiden ouders, die vergeten zijn dat ze niet meer getrouwd zijn en begeleidt haar ouders tot hun dood. Ze verdiept zich in de achtergronden, de rol van het geloof, voert gesprekken met betrokkenen en schrijft er een liefdevol boek over. Ze doet dat op een bewonderenswaardige manier. In haar rol van dochter, die langzamerhand opschuift naar een soort moederrol, altijd geduldig en respectvol. Op de hoek wonend van het Utrechtse verzorgingshuis waar zij wonen, is ze op afroep beschikbaar om vooral haar vader te vergezellen naar zijn lunchadresjes, naar het ziekenhuis en op – vaak onverwachte - uitstapjes; ook als het eigenlijk niet meer gaat. Hij duikt ineens op als ze met haar moeder een afspraak met de specialist heeft en bemoeit zich zo hinderlijk met het gesprek dat hij bijna wordt weggestuurd. Het huwelijk tussen een gereformeerde, overheersende man en een ongelovige vrouw. Een vader als een open boek en een moeder van wie haar kinderen geen idee hadden van wat er met haar aan de hand is geweest. Toen het boek af was heeft ze het hen voorgelezen. De vader vond dat alles geweten mocht worden en de moeder wist het na een minuut al niet meer. Koelewijn: ‘ …zoals ik mijn hele leven geen idee heb gehad van wat ze dacht of vond.’
‘Fresia’s voor mevrouw Brak’ is een ontroerend, soms schrijnend en prachtig geschreven boek.
Auteur: Jannetje Koelewijn
Uitgever: Van Oorschot b.v.
Isbn: 9789028220072
Prijs: € 22,50
- Details
- Hits: 157
Marjoleine de Vos wandelt elke dag een rondje vanuit haar huis in het Noord-Groningse Zeerijp. Onder een strakblauwe hemel, een grijs wolkendek of genadeloze regen, ze zijn er altijd: de akkers in bloei of kaal, de kraaien, de bomen in alle stadia van blad of niet blad, het kerkje van Eenum. Soms uien op het land, soms dollende hazen – alles is altijd hetzelfde en altijd anders.
Wat is het toch dat je zo kunt verlangen naar wandelen, vraagt De Vos zich af in Je keek te ver. Ze denkt na over het verschil tussen stad en platteland, de plek van cultuurlandschap in Nederland, over de kunst van het verliezen, landschapsleescursussen. En over hoe het hoofd zich verhoudt tot het lichaam. Kijk om je heen, moet je dan tegen jezelf zeggen. Niet de tijd in, maar over het land. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier.
Anjo: ‘Wie zijn leesbril opzet, ziet meer in het landschap, sporen en tekens, het wordt almaar mooier onder de grote, de wisselende, de wijde Groningse lucht en nergens staat er zoveel geschreven als hier. Kijken we nog wel om ons heen? En wat zien we dan? Vaak zijn we in gedachten maar al te druk bezig, alsof je helemaal niet door een landschap loopt maar uitsluitend door je eigen bange, drukke hoofd. Kijk om je heen, moet je dan tegen jezelf zeggen. Niet de tijd in, maar over het land. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier. Je keek te ver is een intiem boekje, met gedachten over het leven, het verlangen om te wandelen omdat dat wandelen, zegt Marjoleine de Vos, je uiteindelijk van jezelf bevrijdt. Geluk, hoop, wanhoop, ruimte, loslaten; ze komen allemaal voorbij in de tekst. Staande op de Eenumerhoogte, zegt ze, ‘als je daar staat en uitkijkt dan is het of je ook van binnen ruimer wordt en zolang je op doortocht bent, niet aangekomen, zonder haast, zolang is het leven eigenlijk wel uit te houden’. Een wandeling door het Groninger landschap, door het leven, ook jouw leven. Een boekje als een juweeltje, een cadeautje voor wie het hebben wil. Prachtig uitgegeven ook.
Auteur: Marjoleine de Vos
Uitgever: Van Oorschot b.v.
Isbn: 9789028210325
Prijs: €12,50
- Details
- Hits: 228
BIBI DUMON TAK
Als haar zusje sterft komt Anna niet aan rouwen toe. Er moet een huis worden leeggeruimd, een testament worden uitgevoerd en er moet contact met de kinderen worden gezocht. Vooral dat laatste, want sinds de dag van Lize's uitvaart zijn haar kinderen onbereikbaar geworden. De mensen die Anna zouden kunnen helpen durven niet in te grijpen.
De dag dat ik mijn naam veranderde is een boek over macht en onmacht, over liefde en dood, rouw en wraak, geworteld in een waargebeurde familiegeschiedenis.
Bibi Dumon Tak schreef een indrukwekkend aantal boeken, voor kinderen en jongeren maar ook voor volwassenen. De meeste gaan over dieren, maar ze schreef ook over jongeren die met justitie in aanraking komen. Latino King bijvoorbeeld. En in 2006 schreef ze het kinderboekenweekgeschenk: Laika tussen de sterren. Ze kreeg ook drie Zilveren Griffels, onder andere voor Fiet wil rennen, dat ook Prentenboek van het jaar werd. Meer recent verschenen Siens Hemel en Laat een boodschap achterin het zand, samen met Annemarie van Haeringen.
Anjo: “Een boek dat je niet meer loslaat. Indringend wat het onderwerp betreft en goed en beeldend geschreven. Het is een waargebeurde familiegeschiedenis waarin ook trekjes te vinden zij die in elke familie min of meer spelen. Anna, de ik-figuur schrijft over haar jongere, dove zus en haar gezin. Over haar hechte band met Lize, haar ziekte, de behandelingen, haar zoontjes en de man bij wie ze wegloopt, maar die geen kans onbenut laat om wraak te nemen en contact met zijn zoontjes uit te sluiten. Hij wordt dan ook - meestal - niet bij zijn naam genoemd, maar ‘de man wiens naam ik niet zal noemen’ met telkens een andere toevoeging waaruit blijkt hoe Anna over hem denkt: ‘moge hij onder water verstrikt raken in wier’ bijvoorbeeld. Nadat Lize is overleden, blijft Anna brieven schrijven aan Lize’s zoontjes en ‘praat’ ze met Lize over wat er verder in de familie gebeurt. Ook over de ziekte van hun vader, zijn overlijden en uitvaart. Over haar moeder en broer. Erdoorheen spelen de familiekwesties, ook haar dubbele naam - van vaderskant - waar ze vanaf wil. Dat gaat zomaar niet, er moet een psycholoog aan te pas komen. Wat hebben ego en het vermogen om kwesties van de andere kant bekijken daarmee te maken? Het boek eindigt met hoop. Anna hoopt Lize’s zoontjes ooit nog eens te zien: ‘want hoop, dat is iets goeds, van alle dingen misschien het beste, en goede dingen, dat wist ik zeker, sterven niet.’ Een mooi uitgegeven aanrader!”
Titel: De dag dat ik mijn naam veranderde
Auteur: Bibi Dumon Tak
ISBN: 9789044542714
Uitgever: De Geus
Prijs: € 21,50
- Details
- Hits: 250
Charlotte Dematons
B is van badlaken waarop een broccoli in badpak de blauwe bergen bewondert, terwijl op de bloemetjesbank een broccoli in bikini hun bloemkooltje in zijn buggy bekijkt.
T is van tandarts - een teckel - die met een tang een tand trekt van een tyrannosaurus rex terwijl zijn toegewijde tandartsassistent - een tapir - toekijkt.
Alle letters van het alfabet en hun oneindige mogelijkheden vind je in dit prachtige boek vol verrassende vondsten. Iedere pagina is een weergaloos zoek- en ontdekfeest.
Probeer in de tekeningen ook de letters zelf te vinden, voor de dief ermee vandoor gaat!
Zie je welk voorwerp hij van bijna elke bladzijde meeneemt?
Anjo: “Een niet te missen boek! Niet alleen omdat er veel interviews over het boek en de maker – Charlotte Dermatons – zijn verschenen, maar een PAREL voor alle leeftijden! Je blijft kijken, zoeken, verzinnen. ‘Alfabet’ is een weergaloos kijk- en zoekboek, dat met humor, liefde, gevoel voor detail gemaakt is en prachtig getekend. Hoe verzin je het: een badkuip balancerend op een blauwe berg, met een banaan erin met een badmuts die met een badeend speelt … Een cavia bij een cementmolen, Sinterklaas in smoking. Verrassende vondsten! Voor elke letter heeft ze een plaat van twee pagina’s getekend met dingen die met die letter beginnen. De letterdief in zijn gestreepte pakje is de verbinding tussen de letters. Een boek om zelf van te genieten of met (klein)kinderen in op zoek te gaan. Je kunt een spelletje doen: wie heeft binnen twee minuten de meeste woorden met een M of gewoon je ogen uitkijken!”
Titel: Alfabet
Auteur: Charlotte Dermatons
ISBN: 9789089673275
Uitgever: Hoogland & Van Klaveren
Prijs: € 24,90
Met ondersteunend materiaal: een website: www.alfabetboek.nl, een app, filmpjes, een lesbrief en een project van Kleuteruniversiteit
- Details
- Hits: 241
Kees van Kooten
Op de vermaarde Bescheurkalender (1973-1986) van Kees van Kooten en Wim de Bie, publiceerde de eerstgenoemde af en toe een zogenaamde Haikoot. Haikoots waren en zijn schatplichtig aan de haiku – de Japanse versvorm van zeventien lettergrepen, gewoonlijk verdeeld in drie groepjes van respectievelijk vijf, zeven en opnieuw vijf woorden of lettergrepen. Waar de oorspronkelijke haiku overwegend gewijd was aan De Natuur, handelt een Haikoot over van alles en nog wat. Deze werkwijze resulteert in originele waarnemingen van ons aller doen en laten. 575 Haikoots is een ruime en bonte verzameling Haikoots, door Kees van Kooten zelf voorzien van passende foto's.
Anjo: “Een boek waarvan de inhoud én de vorm fantastisch mooi zijn. Van Kooten schrijft dat Haikoots alle hoeken en gaten van onze samenleving becommentariëren, zowel binnen en buiten. ‘Haikoots verstouten zich bovendien hun zeventien lettergrepen nu en dan van een toelichtende foto of illustratie te voorzien.‘ en hij hoopt ‘dat u lust en zin heeft om ze, wellicht hardop voorlezend, een voor een te savoureren.’ Haikoots is een prachtig, origineel vormgegeven boek, vol miniatuur-waarnemingen en bijpassende foto’s. Een meesterwerkje. Smullen voor taalliefhebbers. Een van de foto’s is een stukje voorkant van een geruit mannenshirt: de knoopjes los, een knoopsgat verticaal, het andere horizontaal. De bijbehorende Haikoots:
het knoopt al zo ruk
waarom dat laatste gaatje
dan ook nog eens dwars?
En er zijn er nog 574! Een boek om jezelf op te trakteren en om vaak cadeau te geven. En om een voor een te savoureren natuurlijk.”
Titel: 575 Haikoots
Auteur: Kees van Kooten
ISBN: 9789463360968
Uitgever: De Harmonie Prijs: € 19,90-hardcover
- Details
- Hits: 217
Karin Bruers
‘Het zal je moeder maar wezen’ is een tragikomische, maar ook ontroerende roman over de verwoestende kracht van dementie. De onderlinge verhoudingen binnen Karins familie komen op scherp te staan wanneer moeder naar een verzorgingshuis moet. Ze is vierentachtig en dementerend. Drie van de vijf kinderen overdrijven echter haar ziektebeeld waardoor ze plots op een gesloten afdeling terechtkomt. Als Karin haar daar helemaal in paniek aantreft, besluit ze moeder te ontvoeren en in haar eigen huis onder te brengen. De rest van de familie is woest. Het is het begin van een ruzie met het lot van moeder als inzet. Maar plots je moeder vierentwintig uur per dag om je heen hebben, blijkt echter ook niet gemakkelijk. Zeker niet als ze denkt dat haar dochter Karin een tante is, en haar zoon een zus.
Karin Bruers is schrijfster en cabaretière. Ze toerde inmiddels met vijf solovoorstellingen door het land, is lid van de Comedytrain en bedenker van de Socialsofa en Socialsalon.
Anjo: “Een autobiografische roman over een moeder die, vanaf de dag dat haar man wegliep en haar met vijf kinderen achter liet en nooit meer iets van zich liet horen, alleen voor haar gezin zorgde. Een gezin dat uit elkaar valt in twee kampen, aangevuld met partners en (klein)kinderen. Tijdens de onderlinge ruzies gaan ze elkaar te lijf, schelden ze elkaar de huid vol, met hun dementerende moeder als inzet. De crematie maakt daar definitief een einde aan; Karin: ‘Ik hoorde er niet meer bij, voelde me ook niet thuis bij hen. Ik twijfel nu of ik dat überhaupt ooit heb gedaan. Mijn enige echte thuis werd op dat moment verbrand.’ De tragische gang van de moeder, uiteindelijk eindigend op een plek met goede zorg; daaromheen bekvechtende kinderen die elkaar letterlijk de haren uit het hoofd trekken, heftig ruziën over financiële zaken en voortdurend hatelijkheden uitwisselen. Getouwtrek binnen families over ‘wat het beste is voor moeder’ is een bekend gegeven en wordt geloofwaardig beschreven. De gevolgen kunnen desastreus zijn. Al die scheldpartijen eromheen, gesprekken waarbij redelijkheid ver te zoeken is en die nergens toe leiden, maken het voor mij af en toe ongeloofwaardig. Een familie voor Het Familiediner!”
Titel: Het zal je moeder maar wezen
Auteur: Karin Bruers
ISBN: 9789048826865
Uitgever: Lebowski
Prijs: € 19,99
- Details
- Hits: 298
Notities van een overgrootmoeder Deborah Campert
Anjo: “Een boek als een cadeautje. Vol met notities van overgrootmoeder Deborah, ook wel Poom genoemd door achterkleindochter Vera Mae. Van deze Vera is de titel ook afkomstig. Oma en Vera – toen tweeëneenhalf- zwaaien met dunne plastic staafjes. Oma: ‘Vera, wat zijn we aan het doen?’ Vera: ‘Wij knippen de wind.’
De cursiefjes, observaties of notities gaan over Vera, over Remco en dochter Frederique, over oud zijn, over het leven en wat haar daarin opvalt. Het zijn stukjes uit brieven, dagboeken en het zijn stuk voor stuk voor stuk juweeltjes. Geen boekje om achter elkaar uit te lezen, maar af en toe een pagina en … van te genieten. Van de verbondenheid tussen oma en kleindochter, herkenning, troost en de blik van een overgrootmoeder met levenservaring én een open blik. ‘Wij knippen de wind’ is een mooi uitgegeven boekje, een prachtig cadeautje of om voor jezelf te kopen en onder handbereik neer te leggen. En vaak open te slaan!“
Titel: Wij knippen de wind
Auteurs: Deborah Campert
ISBN: 9789403183305
Uitgever: De Bezige Bij
Prijs: € 18,99
- Details
- Hits: 265
Een persoonlijke zoektocht naar sterven, het grootste taboe in ons leven
Barbara van Beukering
We weten maar één ding zeker in ons leven en dat is dat we op een dag doodgaan. Toch stoppen we de gedachte hieraan bij voorkeur zo ver mogelijk weg. Toen de ouders van Barbara van Beukering ongeneeslijk ziek waren, wilde haar vader er niet over praten, terwijl haar moeder heel bewust alle tijd nam om afscheid te nemen van haar dierbaren. Hierdoor realiseerde Van Beukering zich dat de manier waarop je afscheid neemt van het leven grote impact heeft op je nabestaanden. Ze combineerde haar eigen ervaringen met openhartige verhalen van nabestaanden over de dood van hun dierbare en sprak ook met diverse deskundigen: oncologen, euthanasieartsen, rouwdeskundigen en stervensbegeleiders.
Anjo: “Van Beukering neemt de lezer mee op een persoonlijke zoektocht die begon toen haar beide ouders waren overleden. Zo beschrijft zij haar eigen ervaringen, de gesprekken met deskundigen en met nabestaanden. Net als bij ‘Kruip nooit achter een geranium’ is de aanleiding een eigen, dringende vraag: hoe is het om oud te worden? En bij dit boek: wat, als de dood in zicht is? Je kunt het maar één keer doen is ‘een persoonlijke zoektocht naar sterven, het grootste taboe in ons leven’, zoals de ondertitel aangeeft. Je kunt maar een keer dood gaan, maar op heel veel verschillende manieren met het levenseinde omgaan. Zelf, maar ook met degenen voor wie de dood nadert; ouders, andere naasten. Als deskundigen heeft zij zes mensen gevraagd die in hun dagelijks leven als professional met de dood omgaan: Bert Keizer en Contance de Vries –zij werken nu allebei bij het Expertisecentrum Euthanasie- , Ineke Koedam –Landelijk Expertisecentrum Sterven-, Casper van Eijck –oncologisch chirurg-, Manu Keirse – psycholoog en deskundig op het gebied van rouwverwerking- en longarts Sander de Hosson. Hun reacties worden door het hele boek verwerkt. Verder bestaat het uit ervaringen, overwegingen en vragen van de auteur en de ervaringen van nabestaanden van BN-ers, onder meer van: Max van Weezel, Hugo Claus, René Gude, Renate Dorrestein en Jos Brink. Ik heb me net als bij het vorige boek afgevraagd wat hierbij de meerwaarde is van BN-ers. Los daarvan: ik vind dit boek een aanrader: breed opgezet, open, omdat het de (ook onuitgesproken) vragen, het verdriet, de angst en het gemis van lezers verwoordt. Ook en juist een boek voor deze tijd, omdat we in de coronacrisis met onze neus op de feiten worden gedrukt en het meer dan ook belangrijk is om na te denken over het eigen sterven. Nadenken en erover in gesprek gaan en dan ook vastleggen wat je wensen zijn. Het klopt wat Bert Keizer aangeeft: ‘Van Beukering beschrijft zowel de vertrekkenden als de achterblijvers in hun tragiek, onhandigheid, verdriet en humor. Ze slaagt er terloops ook in om een beetje les te geven over hoe we onze gedwongen aftocht iets van draaglijkheid en soms zelfs grandeur kunnen geven.’”
Titel: Je kunt het maar één keer doen
Auteurs: Barbara van Beukering
ISBN: 97890003721
Uitgever: Spectrum
Prijs: € 20,99
- Details
- Hits: 302
Meg Rosoff en Georgien Overwater
Het is crisis, thuis bij de familie Appeltje. Nadat moeder heeft besloten yogalessen te nemen, is het leven voor de rest van het gezin één ongeorganiseerde janboel. Er wordt geen eten meer klaargemaakt, de vuile was blijft liggen en de kinderen komen elke dag te laat op school. Totdat George in beeld komt, een op het oog wat passieve hond, die zijn organisatorische taken evenwel buitengewoon serieus blijkt te nemen!
Anjo: ’Er is in de kinderboekenhoek van boekhandels en bibliotheken zoveel moois te vinden voor alle leeftijden. Ik ga er af en toe kijken of zet een kinderboek op mijn verlanglijstje. ‘Goeie ouwe George’ is zo’n boek. Door de prachtige tekeningen en de beginzin was ik verkocht: ‘Het besluit van George om de Appeltjes te adopteren was niet het verstandigste besluit van zijn leven.’ De Appeltjes zijn een probleemgezin en dat past niet moeiteloos in een hondenleven, maar George is in het hondentehuis voor de Appeltjes gevallen. Er kwamen een plan A, B en C. en mede dankzij zijn ingebouwde wekker met bijbehorende blaf werden de Appeltjes een voorbeeldig gezin. Een heerlijk boek, prachtig geïllustreerd en geweldig om voor te lezen.
Titel: Goeie Ouwe George
Auteurs/illustrator: Meg Rosoff en Georgien Overwater
ISBN: 9789089673084
Uitgever: Hoogland & Van Klaveren
Prijs: € 14,95
Pagina 1 van 8
