- Hits: 202
De jongen die de hond vond
Bart Moeyaert & Sebastiaan Van Doninck (illustraties)
De hond van Morris oma heet niet toevallig Houdini. Het dier is een meester in ontsnappen. Morris moet de berg bij oma’s huis op om de hond te zoeken. Maar net als hij met de hond in zijn armen aan de tocht naar huis begint, valt de sneeuw met bakken uit de lucht. Van het ene op het andere moment staat de jongen er enkeldiep in. Boven op de berg snijdt de noorderwind. Het dal lijkt erg ver weg. Tot overmaat van ramp doet Houdini nog eens wat ze het liefste doet: ervandoor gaan. Morris weet zich even geen raad. Maar dan verschijnt in al dat wit ineens een jongen met een grote mond, met naast zich een reusachtige ram.
Dit verhaal is vrieskoud en hartverwarmend tegelijk. Met illustraties in kleur van Sebastiaan Van Doninck
- Hits: 266
Tiny Fisscher & Herma Starreveld
Hoe werkt het eigenlijk als er iemand doodgaat? De vogels in het bijzondere kinderboek 'Vogel is dood' van Tiny Fisscher en Herma Starreveld werken samen om afscheid te nemen van Vogel. Tiny Fisscher laat de gebeurtenissen elkaar met veel warmte en vooral ook fijne humor opvolgen. In 'Vogel is dood' worden verschillende kanten van de dood, op een warme, onomwonden manier belicht. Het prentenboek laat zien wat er gebeurt als iemand gestorven is en biedt kind en voorlezer alle ruimte om op hun eigen wijze over de dood te praten.
Anjo: “ ‘Vogel is voor altijd weg’, zo eindigt het boek, maar hij blijft voor altijd in ons hoofd en in ons hart zitten. Gelukkig! Ook jonge kinderen krijgen met de dood te maken. Van een huisdier, maar ook van mensen in hun omgeving: opa of oma.
- Hits: 277
Floor Bal & Grootzus In 'Het einde van Iemand' legt Floor Bal (bekend van 'Het hele soepzootje') stapje voor stapje uit hoe het zit met dood zijn. Eerst leefde het lichaam nog en nu niet meer. Hoe kan dat? Wat gebeurt er dan met dat lichaam? Is dood zijn hetzelfde als heel lang slapen? En wat gebeurt er op een uitvaart?
Floor Bal geeft op duidelijke maar toch geruststellende wijze antwoord op deze vragen.
Haar tekst blijft feitelijk, maar heeft een ongekende warmte en genegenheid in zich. De illustraties van de Rotterdamse Grootzus zijn al even eigenzinnig. Met haar fantasievolle collages verbeeldt ze zowel de lichte als de donkere kanten van de dood met veel verve en kleur.
- Hits: 430
Marli Huijer
Duizenden jaren was onsterfelijkheid alleen weggelegd voor de goden. Tegenwoordig willen verouderingsdeskundigen en transhumanisten dat mensen minstens honderd jaar in gezondheid kunnen leven om vervolgens snel en pijnloos de wereld te verlaten. In werkelijkheid begint de aftakeling kort na ons pensioen en duurt dan zo’n vijftien jaar. Hoe verhouden we ons tot de laatste levensfase? Bereiden ziektes en aftakeling ons voor op de dood? Is de zorglast van de laatste levensfase nog op te brengen als de hele samenleving ouder wordt?
- Hits: 382
Lynn Berger Iedereen heeft zorg nodig. Zonder zorg worden kinderen niet groot, zieken niet beter en ouderen niet oud. Zorg is waar de menselijke beschaving mee begon. En wat de maatschappij iedere dag draaiende houdt. Zorg is wat mensen tot mensen maakt. In een fascinerende zoektocht naar de betekenis van zorg ontdekt Lynn Berger hoe allesomvattend zorg is, maar ook hoe onzichtbaar. Hoog tijd om zorg te zien voor wat het waard is. Hoog tijd voor een betere kijk op de mens.
- Hits: 313
Herman van Veen schrijft over zijn moeder en grootmoeder. Over zijn dochter die moeder werd. Over zijn eerste viooljuf, met wie hij er een moeder bij kreeg. Over de vele moederfiguren in zijn leven.
In Moeders gaat Herman van Veen terug naar de Kievitsdwarsstraat in Utrecht waar hij werd geboren. Hij schrijft over waar je vandaan komt, hoe dat je vormt en hoe je ermee verbonden blijft. Moeder geeft kusjes op zere plekjes. Mompelt: ‘Zul je wel voorzichtig zijn en schat, je vader had dat ook.’ Moeder wast je handen, leert je knopen knopen, veters strikken, het omkeren van dubbeltjes. Als ze boos is heeft ze altijd lichtjes in haar ogen. Fluistert: ‘Luister nooit naar goede raad, behalve die van mij.’ Is ze droef, draagt ze een zonnebril.
