Welkom op de website van Denktank60+Noord
Op 27 mei is in Groningen het symposium 'Voorbereiden op later' gehouden; een coproductie van de Aletta Jacobs School of Public Health, het Zorginnovatieforum, Platform Pouwer en Denktank60+ Noord. Tijdens deze dag zijn de resultaten van het participatief actieonderzoek 'Voorbereiden op oud worden' aangeboden aan Aissa Allaui, directeur van de Directie Maatschappelijke Ontwikkeling bij de gemeente Groningen en Mazanga Halley, manager sociaal domein bij de gemeente Groningen.
Op de foto - behalve de beide heren - de leden van de onderzoeksgroep: Frouk, Karen, Stella, Linet, Anjo, Anne en Karine.
Lees het rapport hier (lezen op een groot scherm)
Om u te informeren waar we zoal mee bezig zijn hebben we een overzicht van activiteiten gemaakt. Ondermeer: over onderwijs: in gesprek met studenten en docenten van diverse opleidingen; meerdere initiatieven in de gezondheids- ouderenzorg; uitwisseling ideeën tussen ouderen en professionals.
Meer weten over de kleurige lappendeken aan activiteiten van de Denktank60+Noord?
Filosofie van het late leven - Suzanne Biewinga De vraag naar betekenisvol ouder worden is niet nieuw, maar in de eenentwintigste eeuw volstaan traditionele antwoorden niet langer. Gangbare verhalen kloppen niet: ouder worden is niet ‘jong blijven’ en betekent ook niet alleen maar verlies. Maar wat is het dan wel? In tal van groepsgesprekken sprak filosoof Suzanne Biewinga met oudere mensen over existentiële zorgen, hooggestemde idealen en de weerbarstige praktijk. Aan de hand van klassieke en moderne denkers ontwikkelde ze een nieuwe manier van denken en spreken over het late leven. Door de ervaringen, inzichten en verlangens van ouderen centraal te stellen, komt ze tot heldere inzichten over wat waar, goed en mooi is aan ouder worden – en wat niet. Suzanne Biewinga (1954) promoveerde als zeventigjarige aan de Universiteit van Amsterdam op haar onderzoek naar een nieuwe filosofie van ouder worden als ervaring. Hiervoor was ze onder andere werkzaam als ondersteuner van patiëntenorganisaties en als coördinator van een hospice. Na haar werkende bestaan studeerde zij filosofie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en zette ze haar filosofiewerkplaats op.
Anjo: ‘De ‘De trap des levens‘ is een eeuwenoude afbeelding van de menselijke levensloop, tussen geboren worden en het levenseinde. Eerst de opgang naar het hoogtepunt toe, zo rondom het 50e jaar, daarna ...
De kunst van het leven - Elke Heidenreich Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Het is een absurde paradox. Toch is ouder worden een onderwerp dat ons allemaal aangaat. Hoe leren we er zo goed mogelijk mee om te gaan? Kun je een vervuld leven leiden als je oud bent? In dit boek schrijft de 81-jarige Elke Heidenreich op een unieke, vitale, geestige en opwindende manier over wat ouderdom betekent, voor jezelf, voor anderen, voor degenen die je liefhebt. Ouder worden is persoonlijk en eerlijk, maar nooit genadeloos, kortom: wijs. Als je ouder wordt, draag je de gevolgen met je mee van alles wat je in je leven hebt gedaan of nagelaten. Maar je ondervindt ook gelatenheid, omdat je beseft: ‘Het meeste is volstrekt onbelangrijk. Je moet gewoon ademhalen en dankbaar zijn.’
Anjo: ’Ik ken Elke Heidenreich vooral als columnist van het Duitse magazine ‘Brigitte’, maar ze schreef ook een groot aantal boeken, is journalist en tv-presentator van een boekenprogramma. Nu verscheen er van haar hand een boek over oud worden. ‘Altern’ was in Duitsland meteen een bestseller en heeft alles om dat in Nederland ook te worden, omdat Heidenreich fris en authentiek schrijft over oud zijn. Aanstekelijk! Moedig! Iedereen wil oud wórden, niemand wil het zíjn, horen we vaak. Dat geldt niet voor deze 81-jarige auteur. ‘Levensgeluk is de optelsom van gelukkige momenten’, schrijft ze ‘en ...
Mijn werk in de zorg - Thomas van der Meer
Volkskrant-columnist Thomas van der Meer biedt een inkijk in de levens van de meest kwetsbare en doorgaans onzichtbare patiënten: verpleeghuisbewoners en mensen die langdurig zijn opgenomen in een psychiatrische kliniek. Ook toont Van der Meer de pijnlijke gevolgen van jarenlange bezuinigingen: zorginstellingen moeten steeds meer mensen verzorgen voor steeds minder geld. Hoe is het om te werken in een sector die worstelt om het hoofd boven water te houden? '
Anjo: ‘Thomas van der Meer is een bijzondere verteller, een observator, maar vooral ook de verpleegkundige die probeert te begrijpen wat er in de bewoners van een verpleeghuis omgaat. Tussen de regels door geeft hij zijn mening over de ouderenzorg en het landelijke beleid. Zo had minister Conny Helder bedacht dat de norm van twee zorgverleners op acht bewoners ‘een beetje’ kon worden losgelaten. De praktijk: Van der Meer had nog nooit van die norm gehoord; eerder één op zes of zelfs één op tien. De minister noemde ook een innovatie: ...
Anne-Gine Goemans Actueel en urgent verslag op basis van de dagelijkse rapportages van een zorginstelling. Een ode aan alle medewerkers van verpleeghuizen.
'Welke dag is het vandaag?’ ‘Wat een belachelijke vraag. ‘Welke dag is het vandaag, meneer?’ ‘Prima. Ik speel het spelletje mee. Januari.’ De vader van Anne-Gine Goemans verbleef drie jaar lang op de gesloten afdeling van een verpleeghuis. Zijn dementie maakte het hem onmogelijk thuis te blijven wonen. In Dhr. weigert zorg laat Anne-Gine Goemans de rauwe realiteit zien van haar dementerende vader. Zijn verzorgers worstelen met de toenemende agressie en ongeremdheid van hun cliënt, die op zijn beurt worstelt met zijn laatste levensfase.
Anne-Gine Goemans is schrijver, journalist en scenarioschrijver. Haar nieuwste roman, Wondermond, verscheen in 2024.
Anjo: ‘Wat er achter de muren van een verpleeghuis gebeurt, wat het betekent om daar te wonen, mensen te verzorgen en een naaste te hebben die daar woont: je kunt het vanuit verschillende perspectieven beschrijven...
In januari 2025 bezocht ik samen met Mieke Sol het Hoes van de Toal in Beilen. We hadden daar een interssante gedachtenwisseling met Renate Snoejing over het belang van het eigen dialect voor oudere inwoners van Drenthe.
Het Hoes van de Taol heeft een mooi boekje gemaakt met veel voorkomende zinnen die worden gebruikt in de ouderenzorg. In dit boekje is naast de Nederlanse tekst de tekst in het Drents geplaatst. Het heeft een formaat dat past in de zak van de werkkleding van de verzorgende en kan dienen als hulpmiddel voor niet Drents talige verzorgenden in interactie met een client voor wie het Drents de vertrouwde taal is. Zeker in situaties waar sprake is van (beginnende) dementie. Wij waren enthousiast over dit initiatief en het was voor ons ook een eye opener.
Want leef je eens in in de situatie van Willem, geboren en getogen in Garminge. Zijn hele leven sprak en hoorde hij eigenlijk alleen Drents. Hij werkte op een boerderij en de keren dat hij in aanraking kwam met iemand die Nederlands sprak waren schaars. Hij kon het wel min of meer begrijpen maar antwoorden deed hij dan toch in zijn eigen Drentse dialect.
Inmiddels is Willem tachtig en woont nog op zichzelf op de oude boerderij.