Herman van Veen schrijft over zijn moeder en grootmoeder. Over zijn dochter die moeder werd. Over zijn eerste viooljuf, met wie hij er een moeder bij kreeg. Over de vele moederfiguren in zijn leven.
In Moeders gaat Herman van Veen terug naar de Kievitsdwarsstraat in Utrecht waar hij werd geboren. Hij schrijft over waar je vandaan komt, hoe dat je vormt en hoe je ermee verbonden blijft. Moeder geeft kusjes op zere plekjes. Mompelt: ‘Zul je wel voorzichtig zijn en schat, je vader had dat ook.’ Moeder wast je handen, leert je knopen knopen, veters strikken, het omkeren van dubbeltjes. Als ze boos is heeft ze altijd lichtjes in haar ogen. Fluistert: ‘Luister nooit naar goede raad, behalve die van mij.’ Is ze droef, draagt ze een zonnebril.
Anjo: ‘Wie was Hermans’ moeder? Hoe was ze: “Mama was een kleine vrouw. Overal zacht. Ze had donkerblond, halflang, krullend haar, korenblauwe ogen die stralen konden, maar ook zwart als antraciet konden zijn. Een mond die mooi kon lachen, vertellen en op slot kon als een oester. Kleine, stevige handen. Je kon haar nooit beduvelen. Overal had ze ogen. Maar in alle ogen die ze had, zat altijd een lichtje.” Dit boek is een echte Herman van Veen: mooi, poëtisch. Liefdevol geschreven voor en over alle moeders in zijn leven. Ook moeders die zelf geen kinderen hebben, maar voor hem ‘moeder’ zijn: tantes, buurvrouwen, een juf op school, huurmoeders, reservemoeders … Niet te vergeten zijn viooljuf. Ze kunnen overal zijn, als je het maar wilt zien. Veiligheid is misschien het beste woord dat bij hen past. In hun nabijheid voel je je veilig, kan je niets gebeuren. Tussen de verhalen over zijn moeders vlecht hij eigen ervaringen van toen in Utrecht en van nu. Je hoort hem op de achtergrond met zijn bijzondere, zangerige stem vertellen; zoals hij alleen dat kan.
Een mooi uitgegeven boekje, een prachtig cadeautje!’
Titel: Moeders
Auteur: Herman van Veen
Uitgever: Alfabet
ISBN: 978949021340715
Prijs: € 22,50
