Over missen en herinneren - Marjoleine de Vos
Een wonderlijke stilte. Dat is het eerste waarover Marjoleine de Vos zich verbaast als ze het levenloze lichaam ziet van een man van wie ze zielsveel heeft gehouden. Er is geen warmte meer in dat lichaam, geen beweging, geen geruis van ademhaling, geen hart dat nog klopt. Er is alleen nog een omhulsel, een voor eeuwig zwijgend ding, waar je, als je je gêne overwint, de Vos geeft geen antwoorden voor ons allemaal, maar geeft wel woorden aan tegenaan kunt praten. Hoe laat een onpeilbaar verlies zich uitdrukken? Laverend tussen verzet en berusting, ongeloof en relativering tast De Vos haar gemis en herinneringen af. Ze leidt de lezer langs de woorden en beelden die denkers en dichters over de dood hebben opgetekend. En steeds is alles er is een verstild en intiem essay over het zoeken naar taal voor het onzegbare.
Anjo: ‘Hoe vind je de goede woorden om je gemis en verdriet uit te drukken als je een geliefde bent verloren? Of hoe vind je woorden, bedoeld om te troosten als een geliefde zijn of haar partner is verloren bijvoorbeeld. Ik hoorde mezelf zeggen dat ik het gemis, het je zo alleen voelen, het niet meer kunnen delen van de kleine – maar ineens ook zo grote – dagelijkse dingen, het gemis van ‘samen’, begreep. Ik corrigeerde mezelf door te zeggen dat ik dat natuurlijk helemaal niet kon begrijpen, het verlies van mijn partner niet zelf ervaren had. Zijn er wel woorden voor onpeilbaar gemis en verdriet?
De Vos gaat op zoek naar die woorden, ook bij andere schrijvers. En ze komt op herkenbare woorden en beelden. Natuurlijk, er zijn herinneringen, - schatkamers vol, maar er komt niets nieuws bij. De Vos zegt het zo: Misschien is missen dát dan, dat de zintuigen niets meer te doen krijgen. Zo zit je daar in je stoel nietsziend te kijken, zo rijk als maar kan met al je vroegere schatten, zo arm aan iets levends. Maar helpen ze wel, die herinneringen, maken ze het allemaal minder pijnlijk? En het leven ná iets, dat tegelijkertijd ook gewoon het leven is? De toekomende tijd groeit uit de grond en aan de bomen. En in ieder van ons, ieder voor zich.
Een prachtig, ontroerend essay, liefdevol geschreven. ’
Titel: En steeds is alles er – over missen en herinneren
Auteur: Marjoleine de Vos
Uitgever: Van Oorschot
ISBN: 9789028233034
