Details

Gepubliceerd: 29 juli 2019

Hits: 694

Toine Heijmans

Mijn vader heeft een nieuwe vriend. Ze kennen elkaar al langer. Samen zitten ze in mijn vaders stoel, de stoel waar niemand anders in mag zitten. Het is geen gemakkelijk gezicht. Toine Heijmans schrijft onnavolgbaar over zijn vader en zijn nieuwe vriend, dr. Alzheimer. Zijn veelgelezen columns in het Volkskrant Magazine vormen samen een reis door het vergetelrijk. Dit boek is een liefdevol verslag van een gevecht tegen dementie, geschreven in betoverende taal. Een monumentje voor een eigenzinnige vader die zichzelf probeert te blijven en tegenstribbelend afscheid neemt van de dingen die hij kent. Een universeel verhaal over een unieke situatie, met foto's uit de tijd dat zijn vader nog een vader was. Met mijn vader is niks mis. Wel met de wereld om hem heen.

Anjo: ‘”Dit is mijn vaders nieuwe vriend”, zo begint dit boekje met de columns die Volkskrant-lezers uit het weekendmagazine kennen. Ik weet wie u bent zeg ik (…), ik heb u elders aan het werk gezien. De dr. kijkt me aan.(…). Jij, zegt dr. Alzheimer, jij hebt geen idee.” En dat heeft deze zoon ook niet. Wie wel? De tussenkomst van dr. Alzheimer verandert alles in de relatie tussen vader en zoon. Hij gaat zijn wrede, verwoestende en onvoorspelbare gang, totdat de vader dood gaat. De zoon beschrijft alles wat hij en zijn vader tijdens de ‘ruimtewandeling’ meemaken: van het keukentafelgesprek tot het jargon in de zorg: ZZP5 met een VPT, het CIZ en CAK, de overstap van de WMO naar de WLZ. Vader die een BSN blijft. Met hem was niks mis, met de wereld om hem heen wel.
Het boekje heeft het probleem dat alle boeken met verzamelde columns hebben: ze zijn niet bedoeld om achter elkaar door te lezen. Lees dan af en toe een hoofdstukje, dan heb je voorlopig ook genoeg om over na te denken.
Het boekje is prachtig uitgegeven; het is een monumentje voor vader en zoon, met de onbezorgde foto’s van vroeger’.

Titel: Met mijn vader is niks mis
Auteurs: Toine Heijmans
ISBN: 9789045039626
Uitgever: Contact, Amsterdam Prijs: €18,99

Details

Gepubliceerd: 29 juli 2019

Hits: 701

Clairy Polak

De ontmoeting tussen Leo en Judith leidt tot een bijna symbiotische liefde – onverwacht, gezien hun totaal verschillende achtergrond. Vijfentwintig jaar lang kwam daar niets of niemand tussen. Tot de alzheimer zijn verwoestende werk kwam doen. Zowel Leo als Judith valt ten prooi aan grote verwarring. Leo's verleden dreigt radicaal te worden uitgegumd, terwijl Judith probeert hun gezamenlijke leven aan de vergetelheid te ontrukken en haar eigen toekomst opnieuw vorm te geven. Met de moed der wanhoop en een flinke dosis zelfspot probeert ze het hoofd boven water te houden. Aan de hand van Leo's verhalen over zijn jeugd en haar eigen herinneringen probeert ze de steeds vager wordende foto van Leo's leven weer wat diepte te geven en daarmee een basis te leggen om door te gaan.

Anjo: ‘In de vele boeken over dementie en Alzheimer die de laatste tijd verschijnen is dit een bijzonder boek. Niet zozeer door het onderwerp, maar juist ook door de manier waarop het geschreven is: liefdevol, krachtig, maar vooral eerlijk en hartverscheurend. Het is een roman, met Leo en Judith als hoofdpersonen over Clairy Polak en haar man Nico, die de ziekte van Alzheimer krijgt. Het boek verschijnt korte tijd nadat Nico is overleden. Wat werkelijkheid is en wat fictie is hier niet belangrijk. Polak beschrijft in chronologische volgorde wat Leo en Judith overkomt. Om Leo een stem te geven wordt de tekst onderbroken door de verhalen die Leo over zijn leven heeft opgeschreven. Judith mist Leo steeds meer. Hij is steeds minder zijn oude zelf. Ze heeft niet meer genoeg aan zichzelf en benoemt dit als eenzaamheid. Ze moet besluiten hem te laten opnemen in een gesloten instelling en ze kan het hem tot haar grote verdriet niet uitleggen. Elke dag gaat ze naar hem toe, wat haar op onbegrip van vrienden komt te staan: hij merkt het immers toch niet … Leo sluit vriendschap met mevrouw Hamersma, die verliefd is op hem. En het perspectief voor Judith? Ze besluit een weekje met vakantie te gaan… Wat gebeurt er en vooral wat kan er met jou gebeuren als je partner/echtgenoot Alzheimer heeft? Als alles wat je samen had, meedogenloos uitgewist wordt. Voorbij is.’

Titel: Voorbij, voorbij
Auteurs: Clairy Polak
ISBN: 9789029093392
Uitgever: Meulenhoff, Amsterdam Prijs: € 19,99

Details

Gepubliceerd: 11 juni 2019

Hits: 737

Annet Schaap (tekst) & Philip Hofman (illustraties)

Een kleine jongen kan niet wachten om na schooltijd te vertellen wat hij die dag voor bijzonders heeft ontdekt. Maar zijn ouders zijn aan het werk en om hem heen heeft iedereen het te druk om naar de jongen te luisteren. Zelfs de vogels, insecten en honden in het park hebben geen tijd voor hem. Wel vertellen ze over de allerhoogste boom van het park. Want wat de mensen niet weten, is dat er in de stam van de boom een oor zit. Gouden Griffel-winnaar Annet Schaap schreef een ontroerend verhaal voor klein en groot, over opgroeien en het belang van een luisterend oor. Met illustraties van grootmeester Philip Hopman.

Anjo:’’ ‘Want iedereen heeft een verhaal en oren zijn zeldzaam’. Wie heeft in een jachtige samenleving echt tijd voor elkaar? De boom met het oor is na Lampje het tweede boek van Annet Schaap. Deze keer niet door haarzelf, maar door Philip Hopman op een fenomenale wijze geïllustreerd. Geen dikke roman, maar een kort, klein, maar groots uitgewerkt verhaal over een schooljongen die na een schooldag zo graag iets wil vertellen, dat ‘het bijna uit hem barst’, maar niemand wil naar hem luisteren. Dieren in het park waar hij zijn verhaal probeert te doen, wijzen hem op de grote boom, de allerhoogste van de stad; de boom met het oor. En niet zomaar een oor, een oor dat echt luistert; zo, dat de verteller belangrijk wordt. Kleine dieren worden reuzen, bange torretjes helden … Wie wil dat niet? Dus: zoek een boom. Zoek een oor. Zoek iets wat luistert. De boom met het oor is een geweldig, aandoenlijk boek: een (voor)leesboek, een kijkboek voor alle mensen vanaf 6 jaar. Een prachtig prentenboek om te hebben, cadeau te geven en over te praten op zoek naar oren en een mooi verhaal.”

Titel: De boom met het oor
Auteurs: Annet Schaap & Philip Hofman
ISBN: 9789045122830
Uitgever: Querido, Amsterdam Prijs: 16,99 euro

Details

Gepubliceerd: 25 mei 2019

Hits: 803

Dus zo voelt het om dood te gaan. Niet.
Ik heb mijn eigen dood van horen zeggen. Ik ken hem alleen als verhaal. Een man van middelbare leeftijd. Achtenvijftig jaar oud. Te jong om zomaar te sterven. Te oud om te spreken van een bloem, in de knop gebroken. Volkomen nikserige leeftijd om dood te gaan. Geen belofte meer, maar ook nog lang niet klaar. Niet voltooid. Hartinfarct. Zwaar. Niks voor jou, schreef een vriendin. Ze zette er niet bij welke ziekte ze wel bij mij vond passen.
Moeder woont in het verpleeghuis. Ze vergeet wie ze is, waar ze is, wie haar zoon is. Dan krijgt zoon, die voor haar zorgt, een hartinfarct en wordt zelf patiënt. Hij moet stoppen met roken, stoppen met drinken. Moeder en zoon, allebei overgeleverd aan de zorg van anderen. Alleen F. Starik kon dit boek schrijven, rauw, indringend, onvergetelijk.

Anjo: “Dit boek is het tweede deel van MOEDER DOEN dat ik eerder besprak. De auteur overleed toen het manuscript voor het boek al klaar lag, maar dat hij pas kon afmaken als zijn moeder er niet meer zou zijn. Moeder is er nog als haar zoon overlijdt. Zijn geliefde, de auteur Vrouwkje Tuinman voltooide het boek. Vijftien jaar hadden ze elkaars werk meegelezen en gecorrigeerd; het lag voor de hand dat zij het boek nu zou afmaken. Hoe is het voor een zoon, deze zoon, als je moeder dementie heeft? Starik: ‘Ik zal het hele proces tot aan het bittere eind aan toe te blijven volgen. Bitter zeg ik, maar dat weet ik nog helemaal niet, misschien zal het mooi en zacht zijn.’ Het boek gaat over het leven in een verpleeghuis, over zijn moeder, over hemzelf, zijn zoon, zijn geliefde en zijn werk als dichter en performer. Vanaf 2002 tot aan zijn dood coördineerde Starik de Amsterdamse Poule des Doods, een groep dichters die bij eenzame uitvaarten gedichten schrijft en voordraagt. Hij is goed met de dood, zegt hij. Het is een onnavolgbaar boek. Is het ook rauw? Het is vooral in alle opzichten eerlijk. Bovendien: dementie s een rauwe ziekte, waarin verlies en verdriet een grote rol spelen. Starik gaat vaak met zijn moeder naar buiten, in de tuin van het verpleeghuis zitten. Dan bestellen ze een rode wijn voor moeder en een cassis voor hem. ‘Heerlijk, met dat windje erbij’ zegt moeder. Hij zegt over haar: het leven van moeder is voltooid, dat vindt ze zelf ook; ze mag dood, graag zelfs. ‘Het is wreed deze mens in leven te houden, alleen maar om haar haar laatste restje waardigheid te laten verliezen.’ Een boek over een zoon en zijn dementerende moeder in het verpleeghuis, zonder franje en mooie woorden, met oog voor alles wat er zich er omheen afspeelt, met verwijzingen naar vroeger en beschouwingen over het leven. Voor mij is het vooral een liefdevol boek!’’

Titel: Klaar; afscheid van moeder en zoon Auteur: F. Starik
ISBN: 9789046824924
Uitgever: Nieuw Amsterdam, Amsterdam Prijs: € 20,99

Details

Gepubliceerd: 01 april 2019

Hits: 789

Het grote Rembrandt voorleesboek

Joke van Leeuwen, Bibi Dumon Tak

Voor het Rembrandtjaar 2019 schreven zeven geweldige kinderboekenschrijvers 24 verhalen bij de mooiste meesterwerken van onze grootste kunstenaar aller tijden. Natuurlijk is er bij elk schilderij een officieel, kunsthistorisch verhaal. Maar bij de beste kunst ga je zelf kijken en maak je je eigen associaties. Rembrandt laat ons onze eigen verhalen verzinnen bij zijn werk. Inspirerend voor kinderen en zeker ook voor volwassenen. Volgens Rembrandt moest je zijn schilderijen in het felle zonlicht en van afstand bekijken. De schrijvers van dit boek zetten 25 schilderijen, etsen en tekeningen van Rembrandt in een nieuw, fel licht en nemen een gepaste afstand om sprankelende verhalen te schrijven.
Het boek is In samenwerking met het Rijksmuseum gemaakt.

Anjo:‘ Wat krijg je als je zeven van de beste kinderboekenschrijvers een verhalen laat schrijven over werk van Rembrandt? Een geweldig boek, met prachtige verhalen waardoor de figuren tot leven komen en je hen nooit meer vergeet. Titus, Marten en Oopjen, Jan Six, het Joodse bruidje, maar ook de schelp van Titus. Elke schrijver kiest een eigen vorm: een sprookje, gedicht, brief, een gesprek tussen Rembrandt en zijn zoon tijdens het poseren. Joke van Leeuwen schreef een prachtig verhaal bij de ets van de “waterende vrouw’(1631); een vrouw met hoge nood, zonder toilet in de buurt. Ze kropen allemaal op hun manier in de huid van Rembrandt en schreven over echte mensen van toen en nu. Dat leverde een fantastisch boek op. In dit herdenkingsjaar – 350 jaar geleden overleed hij – wordt veel aandacht besteed aan Rembrandt. Reden genoeg om naar een museum te gaan en te genieten. Met dit boek erbij wordt het extra bijzonder. Een groot formaat voorleesboek, een feestje voor iedereen vanaf een jaar of 8.‘

Titel: Het grote Rembrandt voorleesboek
Auteurs: Joke van Leeuwen, Bibi Dumon Tak
Co-auteurs: Thijs Goverde, Koos Meinderts, Sjoerd en Margje Kuyper, Jan Paul Schutten
ISBN: 9789047626459
Uitgever: Rubinstein Publishing B.V.
Prijs: €22,99

Details

Gepubliceerd: 01 april 2019

Hits: 813

WOORDEN SCHIETEN TEKORT
Over dementie: een bijzonder lang afscheid

Nicci Gerrard

In dit persoonlijke boek onderzoekt Nicci Gerrard alle aspecten van dementie. Wat is het? Hoe gaat de maatschappij ermee om en wat zegt de wetenschap erover? Hoe ziet het eruit voor een buitenstaander en hoe is het om deze ziekte zelf te hebben? Zo kijkt ze naar kunst, literatuur en filosofie. Want wat betekent het om mens te zijn, om een identiteit te hebben, om een zelf te hebben en dat vervolgens kwijt te raken?
Sinds de dood van haar vader John Gerrard is Nicci Gerrard een inspirerend voorvechter geworden van de rechten van patiënten met dementie en de mensen die voor ze zorgen: “Sinds ik mijn vader in slow motion heb zien sterven, tot zijn werkelijke dood in november 2014, ben ik veel bezig geweest met dementie: met degenen die het hebben en degenen die voor hen zorgen.” Nicci Gerrard ontving de Orwell Prize voor journalistiek voor het schrijven over de zorg en het begrip voor patiënten met dementie.
Nicci Gerrard was lange tijd journaliste, onder andere bij de gerenommeerde Britse krant The Observer en ze is de vrouwelijke helft van het bijzonder succesvolle schrijversduo Nicci French. In 2003 verscheen haar solodebuut De onderstroom. Daarna volgden de bestsellers In het maanlicht, Het voorbijgaan, Het weerzien, Nooit vergeten en Huis van herinneringen.

Anjo: ‘De Engelse titel van het boek What dementia teaches us about love doet nog meer recht aan de inhoud van dit rijke, noodzakelijke boek. Rijk, omdat het niet alleen nadrukkelijk en op een manier die de lezer confronteert met haar of zijn eigen denkbeelden over en ervaringen met dementie, maar laat zien dat dementie geen ziekte is als andere, maar een ziekte die een eigen benadering nodig heeft. Noodzakelijk, omdat Gerrard ingaat op existentiële vragen. Wat, als er geen woorden meer zijn? Wanneer klinkt de misthoorn? Gerrard zegt het zo: “We worden geboren met niets en steen voor steen bouwen we aan het enorme, prachtige gebouw van het zelf: taal, kennis, relaties, bezittingen, ervaringen, herinneringen en liefde. Vooral herinneringen en liefde.” Bij dementie raakt het zelf steeds meer onder een laag steen bedolven en dat proces gaat gepaard met ongenadig lijden, angst, schaamte, hopeloosheid en eenzaamheid. Voor de patiënt, maar ook voor de naasten. Over een mantelzorger: “Zij is alleen, alles wat ze samen hebben gedaan is als zand tussen haar vingers weggegleden en de toekomst is vernield.” Een van de dilemma’s is dan immers je terugtrekken om het zelf te beschermen of ten onder gaan aan de behoeften van de afhankelijke ander. Je kunt dit boek niet lezen zonder zelf aangesproken te worden. Dan gaat het over oud worden, over de liefde; over hoeveel je kunt of wilt geven. Hoeveel moet een mens geven? Alles?
Na de dood van haar vader heeft Gerrard de campagne ‘Het kan ook anders’ opgezet, met als doel een humanere, meer op de gehele mens gerichte benadering van mensen met dementie. Dementie is een thema dat betrekking heeft op de hele samenleving en verdient bredere aandacht; ook daarom is dit boek een aanrader. Humaan, indringend, goed geschreven.’

Titel: Woorden schieten tekort – over dementie: een bijzonder lang afscheid Auteur: Nicci Gerrard
ISBN: 9789029093415
Uitgever: J.M. Meulenhoff, Amsterdam Prijs: € 20,-

Details

Gepubliceerd: 07 februari 2019

Hits: 895

Voor het eerst –verhalen over het ouder worden -
Herman van Veen

In Voor het eerst schrijft Herman van Veen over het onbarmhartige proces van het ouder worden. Wanneer begint dat, ouderdom? Op welk moment besef je dat die jonge man is afgelost door een man op zekere leeftijd? De geest is vitaal, maar het lichaam hapert soms. De kloof tussen nu en vroeger wordt steeds groter. De ervaringen stapelen zich op, de herinneringen verdringen elkaar. Onverschrokken gaat Van Veen de confrontatie aan met zichzelf en schrijft hij over zijn leven van toen en nu. Over vriendschappen en vergankelijkheid, verlies en levenslust en de troost van de verbeelding. Steeds verbindt hij zijn verhalen met zijn theater- en liedteksten, waarin wonderlijk genoeg de ouderdom en de dood al sinds jaar en dag alom aanwezig blijken te zijn.
Voor het eerst is een zoektocht naar betekenis, speels en filosofisch, om tot het besef te komen dat je ouder worden steeds weer voor het eerst doet. Het gaat vanzelf en gaat vanzelf weer over.

Anjo: ‘Een prachtig uitgevoerd boekje. Een mooi cadeau. Geschreven zoals we Herman van Veen kennen: scherpzinnig, onderhoudend, virtuoos, ontroerend. Helder geschreven, met onverwachte wendingen - speels en serieus - waarbij de nadruk ligt op de vele herinneringen van de 74-jarige Van Veen. Over hemzelf als kind, de oorlog, vrienden, zijn ouders en kinderen. Een boek dat vraagt om aandachtig gelezen te worden en Herman van Veen’s verrassende gedachtengangen te kunnen volgen. Het boek is geillustreerd met vele liedjes en gedichten eindigt met een hele serie wanneer-vragen:
Wanneer at je voor het eerst pure hagelslag en zag je de fenomenale omvang van je onwetendheid? Wanneer stond er in de bus voor het eerst iemand voor je op? Wanneer evoer je voor het eerst dat je iemand ook mooi kunt beledigen, kunstzinnig krenken en een fijne verbale veeg uit de pan kunt geven? Bijvoorbeeld. Indringende vragen. Ook ouder worden doe je – natuurlijk – voor het eerst. Toch gaat dit boek meer over wat er in de afgelopen 74 jaar in zijn leven is gebeurd en hoe hij daarop terugkijkt dan over het ouder worden. Natuurlijk: ouder worden doe je voor het eerst, maar in hoeverre is alles wat daaraan vooraf is gegaan bepalend voor wat er daarna komt? En voor wat je met dat alles gaat doen? Onbevangen oud worden in een nieuwe levensfase?

“Ouder worden
Doe je voor het eerst
Alles is fris en nieuw
Er gaat een wereld
Voor je dicht”
Gaat er – juist door het frisse en nieuwe - misschien ook een wereld voor je open?’

Titel: Voor het eerst (verhalen over ouder worden) Auteur: Herman van Veen
ISBN: 9789400401631
Uitgever: Thomas Rap, Amsterdam Prijs: € 19,99

Details

Gepubliceerd: 21 januari 2019

Hits: 813

(Hoe Nederland in een halve eeuw steeds welvarender werd)   Annegreet van Bergen

In ‘Het goede leven' pakt Annegreet van Bergen de draad op van haar bestseller ‘Gouden jaren'. Nederland is in korte tijd rijker geworden dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. Nieuwe wetenschappelijke inzichten en technische mogelijkheden zorgden ervoor dat de wereld letterlijk en figuurlijk werd opengebroken. Met bromfiets of auto kwamen we steeds verder van huis. Televisie bracht onbekende landen en volkeren de woonkamer binnen.
Van Bergen laat met nieuwe observaties en anekdotes zien hoe de sterke naoorlogse groei het leven in Nederland onherkenbaar heeft veranderd. De tijd is voorbij dat verloofde stellen jaren moesten sparen voor hun uitzet of dat mensen maanden op een telefoonaansluiting moesten wachten. Welke vrouw wordt nu nog ontslagen als ze gaat trouwen? En wie biedt zijn gasten nog een rokertje aan?

Veel van de foto’s zijn gemaakt in het Museum van de Twintigste Eeuw in Hoorn waar Van Bergen onlangs ook haar boek presenteerde.

Annegreet van Bergen (1954) is econoom en werkt sinds 1982 als journalist. Ze schreef voor de Volkskrant en Elsevier. Vanaf 1999 werkt zij freelance.

Anjo: ‘Zestiger jaren van de vorige eeuw: onze hulp wilde niet naar een zelfbedieningszaak; het leek dan net alsof ze de spullen dan zomaar meenam. Bij een winkel hoorde een toonbank en een winkelier die alles netjes voor je afwoog en de betaling regelde. Of een kruidenier die het winkelboekje met de bestelling kwam ophalen en de boodschappen op vrijdag kwam brengen; met een zakje snoep voor de kinderen; kleverige zuurtjes! Een feest van herkenning, dit boek. Maar de werkelijkheid was niet altijd feestelijk: ijsbloemen op de ramen van je slaapkamer, de kroontjespen, die niet deed wat je wilde, afdankertjes van je grote zussen, zodat je jarenlang dezelfde jurk aan had. Maandag wasdag en een keer in de week in de teil en schone kleren aan. De introductie van wonderen als Saroma en Klop Klop, droogshampoo, ‘de Chinees’ en niet te vergeten de stofzuiger, die eerst een ‘luiewijvending’ werd genoemd. Toen in 1956 de AOW werd ingevoerd, durfden veel mensen het geld niet uit te geven, ze hadden er immers niets voor gedaan. Van Bergen zegt het de Nobelprijswinnares Svetlana Alexijevitsj na: “je kunt de grote geschiedenis kruimel voor kruimel bijeensprokkelen door naar verhalen van kleine mensen te luisteren.” De grote lijn: sinds 1948 is het reële, voor prijsstijgingen gecorrigeerde inkomen per hoofd van de bevolking verviervoudigd. Onvoorstelbaar, maar in ‘Het goede leven’ lees je hoe dat is gegaan.’

Titel: Het goede leven
Auteurs: Annegreet van Bergen
ISBN: 9789045036731
Uitgever: Atlas Contact, Amsterdam
Prijs: € 19,99

Details

Gepubliceerd: 15 januari 2019

Hits: 742

Bibi Dumon Tak & Annemarie van Haeringen

In dit nieuwe boek zijn alleen de evenhoevigen welkom. Evenhoevigen: dat zijn dieren met twee of vier tenen, zoals de dikdik, de Kaapse buffel en de giraffe die hebben. Helaas wordt de tapir en de zebra daarom de toegang geweigerd …
Bibi Dumon Tak bedient zich van een nieuw genre om haar kennis met de lezer te delen. Ze schrijft in deze bundel niet langer de waarheid in verhalen, maar de waarheid in gedichten. Bibi Dumon Tak kreeg in 2018 de Theo Thijssenprijs voor het boek. Annemarie van Haeringen maakte er prachtige illustraties bij die ervoor zorgen dat je nooit meer vergeet wie de kleine kantjil is, wie de vicuña, wie de blauwe gnoe. Haar dieren spatten van de pagina's. Wie nooit gedichten leest zal er met deze nieuwe bundel vandaag nog aan willen beginnen.

Anjo: ‘Dit is een boek vol verrassingen, dat het verdient met aandacht (voor)gelezen te worden. Lekker langzaam dus. Op de rug van de giraf tekent Annemarie de rode laarsjes van Dikkertje Dap. De giraffenvlekken op het omslag hebben allemaal de vorm van een dier uit het boek. De kantjil – het kleinste hoefdier op aarde – zit verstopt tussen de hoge planten. Ze heeft hoefjes als vingertopjes, ogen rond als honingdropjes. Bambi komt voorbij en de tapir, die zelf drie tenen heeft, houdt een spreekbeurt over evenhoevige dieren. Tussen de vondsten door kom je van alles over de dieren te weten. Auteur en illustrator vormen een ideaal duo; het plezier spat van de pagina’s! Pagina’s om in te lijsten, zo prachtig! Weer een prentenboek voor alle leeftijden, vanaf een jaar of 8. Een mooi cadeau voor kinderen, maar ook prachtig om jezelf cadeau te doen.’

Titel: Laat een boodschap achter in het zand                                                                                                                                    Auteur: Bibi Dumon Tak; illustrator: Annemarie van Haeringen

ISBN: 9789021414423
Uitgever: Querido, Amsterdam                                                                                                                                 
Prijs: € 16,50

Details

Gepubliceerd: 15 januari 2019

Hits: 740

EEN BEETJE BOOS MAG BEST - DEMENTEES, m/net poëzie

Paula Irik, Bette Westera & Sylvia Weve

De taal van mensen met dementie is een taal zonder omwegen. Een taal die ruimte laat voor wat niet te
verwoorden is. Vol zeggingskracht en altijd betekenisvol, al is er in eerste instantie misschien geen touw aan vast te knopen. Een eigen taal: het Dementees.
Dementees lijkt in veel opzichten op poëzie. Waarom mensen met dementie dan niet serieus nemen als dichters en hun taal als poëzie? Wie de uitingen van mensen met dementie leest als poëzie, zal ze niet langer als wartaal wegzetten. De dementie zingt een toontje lager, de ziekteverschijnselen hebben niet langer het laatste woord. Het Dementees als poëzie geeft mensen met dementie hun eigen stem en daarmee hun waardigheid terug. Met de bundel Een beetje boos mag best wordt het frame van kommer en kwel gelaten voor wat het is. Er wordt voor de taal van mensen met dementie een eigen plek in ons veelkleurige poëzielandschap opgeëist..
De gedichten Dementees op de linkerbladzijden zijn van Joke Aarnink, Marie van Dam, Jaap Jacobs en Henk Rijneveld, bewoners van een Amsterdams verpleeghuis. De teksten zijn opgetekend en samengesteld door Paula Irik, geestelijk verzorger.
De gedichten op de rechterbladzijden zijn van Bette Westera, dichter en schrijver. De illustraties zijn van Sylvia Weve. Beiden hebben zich met veel plezier door het Dementees laten inspireren.

Anjo:

‘De samenwerking tussen de vier bewoners van een verpleeghuis, Paula Irik, Bette Westera en Sylvia Weve leidde tot een in alle opzichten prachtig boekje! Joke Aarnink, Marie van Dam, Jaap Jacobs en Henk Rijneveld zijn overleden, maar hun gedichten zijn opgeschreven en verbinden de wereld van mensen met dementie en poëzie. De taal van mensen met dementie wordt vaak weggezet als wartaal. Wil je hun taal – het Dementees - begrijpen, dan moet je heel zorgvuldig luisteren. Als je dat doet gaat er een wereld voor je open. Een schatkamer. De teksten helpen mensen met dementie en hun naasten om te zien wat er wél is en niet uit te gaan van wat verloren gegaan is. Zoals Paula Irik het zegt: “Dementie blijft een rotziekte, maar het kan verbinding scheppen als je ook de humor ziet, de gekkigheid, in plaats van alleen hetverlies”. Het gedicht van het omslag:

een beetje boos mag best

niemand wordt blind voor verkeerdheid geboren.

onrecht bestaat, ook als niemand het ziet.

blijf je gelaten, dan ben je verloren,

word je wanhopig, dan kom je er niet.

maak je maar kwaad om bedrog en om leugen.

boos om getreiter, gesar en gepest.

word maar eens woedend op lui die niet deugen.

kwaad is niet goed, maar een beetje mag best.

Een rijk, verrassend, noodzakelijk boekje, dat prachtig is uitgevoerd! Een aanrader voor mensen met dementie en iedereen die bij hen betrokken is. Zeker ook voor mensen die in de dementiezorg werken. Een boekje met humor over een verdrietige ziekte.’

Titel: Een beetje boos mag best                                                                                                                                        Auteurs: Paula Irik, Bette Westera, Sylvia Weve
ISBN: 9789463650663
Uitgever: Elikser, Leeuwarden
Prijs: € 15,-

Details

Gepubliceerd: 09 oktober 2018

Hits: 847

LAMPJE - Annet Schaap

Dit is een verhaal over de zee. Over geheimzinnige zeewezens en woeste piraten. Over het Zwarte Huis van de Admiraal, waarvan ze zeggen dat er een monster woont. Over een grijze vuurtoren op een eiland dat nog net vastzit aan het vaste land. Over Lampje, de dochter van de vuurtorenwachter, die iedere avond de eenenzestig treden beklimt om het licht aan te steken. Over een stormachtige avond, waarop de lucifers op zijn en alles misgaat.

Anjo: ‘De eerste zin van ‘Lampje’ is: ‘Een eiland dat nog een beetje vastzit aan het vasteland, als een losse tand aan een draadje, heet een schiereiland.’ Toen was ik verkocht. ‘Lampje’ is een prachtig, fantastisch, fenomenaal geschreven boek dat ik iedereen van 8 tot 115 gun: kinderen, ouders, grootouders, lezers en voorlezers. Het is bekroond met de Gouden Griffel 2018, De Nienke van Hichtum-prijs 2018 en de Woutertje Pieterse Prijs-prijs 2018. Dat zat er dik in, er zijn in no time veertien drukken van het boek verschenen.
Als grootmoeder waande ik me weer kind, snapte ik hoe Lampje (ze heette eigenlijk Emilia) zich voelde. Een boek over dapper zijn en meer kunnen dan je ooit had gedacht. Een boek om van te genieten, helemaal in weg te duiken, weg te geven of voor te lezen. Annet Schaap tekende ook het omslag en de illustraties in het boek.’

Titel: Lampje Auteur: Annet Schaap
ISBN: 9789045120379
Uitgever: Singel Uitgeverijen, Amsterdam Prijs: € 16,99